hesabın var mı? giriş yap

  • türünün en iyi kitapları arasında yer aldığını düşünüyorum. buna rağmen kitabı herkesin anlamasını beklemek pek de mantıklı bir yaklaşım olmaz. çünkü anlaşılması zor bir kitap. o yüzden birden fazla okunursa daha iyi anlaşılacağını ve irdelenme fırsatının daha fazla olacağını düşünüyorum.

    kitapta ki fizik terimleriyle belirli bir zaman yolculuğuna çıkıyoruz. geçmişten günümüze dünyamıza ışık tutan önemli isimlerin araştırmalarını okuyoruz. her biri bulunduğu zamanın ötesinde olan insanlar.

    zamanın kısa tarihi bizlere insanların hangi koşullarda var olabileceğini, her şeyin aslında hiç'de düzenli ve planlı olmadığını, ama aslında bir o kadar da planlı ve düzenli olduğunu gösteriyor.(dahası gösteriyormuş gibi yapıyor) çünkü bu durumun karmaşıklığı tesadüfü getiriyor. tesadüflük ise bizi belirli bir fikir üzerinde tutuyor. fakat karmaşıklığa doğru itiyor. çünkü zamanda var olabilmemiz için gereken dünya şartlarının oluşması gerekiyor. bunun içinde programın kodlarının olması gerekiyor. fakat bu kodları yazan bir kişinin olmadığını düşünün? ve tesadüfen oluşan kodlar serisinden dünyanın meydana geldiğini bizimde o kodların birer parçası olduğumuzu ele alın...

    bazı çerçevelerle ve kanunlarla hükümleri bir bilgisayar oyunu gibi çizilmiş olan bu dünya, aslında bir büyük patlamadan geliyor. eğer zamanda genişlememiz mümkünse türümüzün devam etmesi ve gelecek nesillerde evrilmesi de pekala mümkün olacaktır. türümüzün var olması için mutlak zamanın geniş olması gerekiyor. zamanda genişlemek mümkün olmuyorsa, o zaman daralan zamanda bizim gibi canlı türlerinin olduğunu söylemek mevcut şartlarda hiç de mantıklı olmaz.

    insanoğlu kararlarını özgür bir biçimde aldğını düşünür. ve her birimiz aslında yıldız tozlarının bir yansımasıyız. peki ama oluşan evrende her insanın davranışları aslında bu dünyadaki yansımaların düşüncemize aktarımıysa o zaman bununla ilgili ne diyebiliriz? gerçekten de ne derece özgür karar verebiliyoruz?

    koordinatlar bize yer belirleme konusunda yardımcı oluyor. cismin hareketi için belirli bir enerji gerekiyor. bu enerji karadelik'de toplanıyor. ve bu toplanma büyük bir yaylım ateşi yayıyor. öyle ki yıldızların belirli bir sırasının olmadığını görüyoruz. çünkü milyonlarca yıldız, milyonlarca alternatif evren söz konusu.

    insanoğlu bugün kim olduğunu, nereden ve nasıl geldiğini sormaya devam ediyor. bu kitabın içerisinde kaybolmak, ve irdelenmesi gereken noktaları doğru ele almak önemli. bir yaratıcı var mı? yoksa insanların oluşturmuş olduğu bir dizi kanun mu? bu soruların net bir cevabını vermek bilimsel açıdan mümkün olsa da insanı tatminkar etmediği ve edemediği ortadadır. çünkü bilim; ruh ve düşünce kavramından farklı ilerler. nitekim insanoğlu bugün kim olduğunu ve nereden geldiğini bir nebze de olsa biliyor. fakat aydınlanması gereken noktaların fazlalılığı ve açıklığı henüz çok geride...

  • uyanıklıktır. bunu yapan insan öylesine açıkgözlü ve zekidir ki inenleri bekleyenleri kaptığı boş yerden alaycı bakışlarla izler. ben de beklemem. salak mıyım? niye izdiham yaratmak dururken medeni davranayım? ne diye hepinizden üç saniye önce binip on dakika fazla oturma fırsatını tepeyim? metro yanaşırken sarı çizgiyi de geçerim. çünkü cin gibiyim. herkes akıl edemez.

  • milli eğitim bakanı mahmut özer’in emriyle, 11. sınıfta okula hiç gelmeyen veya uyuşturucu, bıçakla yaralama dahil disiplin suçundan sınıfta kalan 22 bin öğrenci, hiçbir şart aranmadan 12. sınıfa geçirildi.

    devlet, hapishaneleri okula çevirmeye çalışırken meb okulları hapishaneye çevirmeye çalışıyor.

    uyuşturucudan ve adam yaralamadan atılan adam okula nasıl geri alınır aklım almıyor.
    ondan sonra ekşi sözlükte “öğretmenler fazla maaş alıyor , yazın taş ocaklarında çalışsınlar” demeyi biliyorsunuz. gelin de bu tiplerle uğraşın bakalım okulda.

    kaynak

    edit: ya arkadaş siz gerçekten kafayı yemişsiniz. sistem çökmüş, müfredat desen içi bomboş. müdürler, yöneticiler desen hepsi torpilli, işten anlamıyorlar, despotlar. hepinizin çocuğu einsten… öğretmenler milyon lira maaş alıyor(!) (ki ben 11.000 lira maaşla 6.500 lira kira ödüyorum)
    ama bir tek öğretmenler suçlu öyle mi?

  • 1.5 yıl baykuş besledim. yuvasından düşmüş, annesi terk etmiş bir yavruydu. uzun süre ben besledim, büyüdüğünde gözü hep dışarıdaydı. açıkcası pek dışarıya salmak istemiyordum çünkü ev kuşu olmuştu.
    iyi dedim madem çok istiyorsun, ne olur ne olmaz diye ayağına bilezik ve hafif zincir bağladım, omzuma oturttum. 1 ay kadar hiç hareket etmeden omzumda dolaştı, sürekli etrafı izledi. mahalleli ekşisözlük halkı gibi çok korkuyordu. cesaret edenlerin sevmesine eğer o izin veriyorsa ben de izin veriyordum. seçiciydi. sonra yavaş yavaş hareketlendi, bisiklet sürerken ön sepete tüneyip kanatlarını açıyordu. yakında evden ayrılacağını ikimiz de biliyorduk, orman bölgesinin nerede olduğunu bile gösterdim ona.
    bölgesini benimle gezerek tanıdıktan sonra rahatlamaya başladı. ayağındaki zinciri çıkarttım. öğle vakti ben okuldayken evde uyuyor, akşam geldiğimde biraz oyun oynadıktan sonra dışarı çıkmak istiyordu. iyii dedim, açtım pencereyi, oturdu pencerenin dışına. ilk defa kendi başına dışarı adım atmış oldu. bunu bir hafta kadar yaptıktan sonra da ilk defa yalnız başına mahallede uçtu.
    her akşam beraber yemek yerdik ama uçuşları başladıktan sonra yemek yemez oldu. karnına baktım, paşam yemiş “bir şeyler” karnı tok, güzeelll.
    1 ay kadar süre de oğlanı her gece dışarı saldım, sabah ışıklarında da eve geri uyumaya aldım. bazen eve erken geliyordu, cama tık tık yapmazsa imkanı yok gelişini duyamam. çook sessiz uçuyordu. baykuşla yaşadığımı bilen misafirlerim pencereden dışarı baktığında içeriyi gözetleyen bir çift gözü görünce korkarlardı.
    sonrasında da ikimizin de beklediği o gün geldi. nasıl anladık bilmiyorum ama ikimiz de birbirimizle vedalaştık. pencereyi açtım, bana uçarken hünerlerini sergiledi ve gitti.
    3 ay gibi uzuuun bir sürede hiç denk gelmedik. belki de geldi ama uzaktan izledi, ben görmedim. bir gece odamda takılırken bir baykuş sesi, cama tık tık, yatağımdan zıplarken ağlayacaktım neredeyse. evett paşam gelmiş hem de misafiriyle. yanında tanımadığım daha küçük boyutlarda bir baykuş daha vardı ama o bana hiç yaklaşmadı, 5 metre ileride ağaç dalında benim oğlanı bekliyordu. oğlan sevgilisini tanıştırmaya getirdi galiba. eve çağırdım, gelmedi.
    sonrasında bazen hanımla, bazen yalnız, ayda bir ziyaretime geldi. o herkesin korktuğu sesi, cama iki tık tık sedini duymak ve kocaman gözlerini görmek için sabırsızlanıyordum.
    arada bir pencereme hediyeler geliyordu, sahibini biliyorum ama görüşemiyorduk.
    gelelim kalıcı ayrılışımıza, okulum bitti. evi alttan dersi olan arkadaşıma devrettim. sırf onu son kez görmek için mezun olduğum halde gelmesini günlerce bekledim ama gelmedi, denk gelemedik. veda edememiş olmak beni gerçekten üzüyor. onu çok özlüyorum. ben gittikten sonra arkadaşıma 2 sefer hediye bırakmış, sonra bırakmış bir daha da gelmemiş.

    çok hayvan baktım, çok hayvanla beraber yaşadım ama baykuş tanıdığım en ilginç en özel hayvandı. saniyesinde vahşi bir yırtıcı olabilirken bir saniyede bebek moduna geçebiliyordu. eğer yaşıyorsa bu sene 7 yaşına girmiş oldu. batıl inançlara inanmayın aslında inanılmaz tatlı hayvanlar.
    o baykuş sesini çok özlüyorum çoookkk.

  • agatha christie'nin kurgu karakteri meshur dedektif hercule poirot'nun tespiti. insanlik tarihi ve dunya tarihinin tek cumlelik mukemmel bir ozeti.

    dunyanin tarihi boyunca bitmek bilmeyen, ve insanlar varoldukca asla bitmeyecek acilarin, kiyimlarin, savaslarin, cinayetlerin, tecavuzlerin, goz yasi ve caresizliklerin sebebini bundan daha mukemmel sekilde aciklanabilir miydi bilmiyorum.

    cunku herkes kendine gore iyi, yaptiklarinin kendilerine gore hakli sebepleri var. en azili katiller de, en yuzsuz hirsizlar da, en acimasiz diktatorler de kendinin iyi bir insan oldugunu dusundu tarih boyunca. bir sey yapiyorlarsa "hakli bir sebebi" vardi elbette.

    dunya tarihinde "seytana uyup" nice canlar alindi, nice kadinlar katledildi kanlariyla "namus temizlemek" icin, nice ilac ve tedavi paralari dolandirildi "zor durumdaki" insanlar tarafindan, kim bilir kac kez gasp edildi kucucuk cocuklarina ekmek goturenlerin son kurusu "sadece karni ac olan gariban kader kurbanlari" tarafindan. kimi zaman engizisyon mahkemelerinde "kotulukle mucadele etmek icin" akla hayale gelmeyecek yeni iskence turleri icat etti "tertemiz ruhlu iyi insanlar" , kimi zaman isgal ettikleri ulkelerdeki kadin ve cocuklara sistematik olarak tecavuz etti "savasin stresi yuzunden ne yaptigini bilmeyen" buyuk buyuk ulkelerin parlak uniformali askerleri, kimi zaman onmilyonlarca genc dunya savasi siperlerinde cansiz yere dustu "kotuluge karsi mucadele eden" politikacilarin korunakli konutlarindan verdikleri kararlarla. "kutsal dava"lari icin nice hayatlar yoketti "yuce ruhlu dava adamlari". "bir anlik ofke" ile nice canlara kiydi "aslinda iyi biri olup asla oyle bir sey yapamayacak" tipler. kac firma "insanlara daha iyi urunler sunabilmek icin" katletti dogayi, kac delik acildi dunyanin kalbine "degerli madenlere ihtiyac oldugundan". laboratuarlarda kac hayvan akil almaz acilara maruz birakilarak dilsiz isyanlarini haykiramadan olduruldu "kadinlarin ciltlerinin hic olmadigi kadar parlak" olmasi icin "fedakarca calisan bilim insanlari" tarafindan.

    hep bir "hakli sebep" vardir. birbiriyle savasan iki ulkeye sorsaniz ikisi de kendilerinin iyi dusmanlarinin kotu oldugunu soyler, "hakli sebep"lerini siraladikca siralar. iki kisi kavga ediyorsa ikisi de kendini hakli ve iyi karsisindaki haksiz ve kotu gorur.

    kimse de demez ki "hepimiz iyiysek dunya neden bu kadar kotu?". karsisindaki "kotu"yu ortadan kaldirinca dunyanin cennet olacagini dusunur. kendisinin de birilerine kotulugu dokunmus olabilecegini, birilerine gore "kotu" olabilecegini aklina getiremez.

    halbuki bir "kotulugu" ortadan kaldirmak icin insani sinirlari astiginda, basarili olunsa bile ortada hala bir kotuluk ve kotu kaldigini, bu kotulugun de kendisi oldugunu idrak edemez "iyi" insanlar.

    kisacasi bir gezegen dolusu maho (bkz: banker bilo) aklina esen her seyi yapar da yine kendini hakli gorur. "yaptim, yaptim ama hele bi sor niye yaptim" diye sebeplerini siralar. ustelik bu sebeplere o kadar sorgulanamaz sekilde kendini inandirmistir ki gozlerinde "tereddutsuz hakli" bakislari gorebilirsiniz.

    yani yarin bir gun uzaylilar dunyaya gelip "oglum hem gezegeninize hem de birbirinize niye bunlari yaptiniz kavat bacanaklar?" dese "yaptik, yaptik ama hele bir sor niye yaptik?" diyerek ne kadar hakli sebeplerle yaptiklarini, aslinda ne kadar iyi bir insan olduklarini anlatacak bir gezegen dolusu insan var. hatta bu inanmislikla uzaylilari bile "bu kuskusuz hakli sebebe" ikna edebilirler.

    kisacasi insanoglu varoldukca kotuluk hic bitmeyecek.

    tabii ki sizi haric tutuyorum. ben sizin yureginizin guzelligini biliyorum caniiiiim, neler neler yasadiniz da bir gik bile demediniz, kimseye bir kotulugunuz dokunmadi, ne kadar iyi bir insan oldugunuzu bilen biliyor.

    ben mi? ben zaten melek gibi adamim, hic kimseye bir kotuluk yapmamisimdir. ha yapmissam da, "yaptim, yaptim ama hele bir sor niye yaptim".