zebur bölüm 42

• öncelikle; (bkz: kitab-ı mukaddes/@nonserviamm)
  eski ahit'in bölümlerinden birisi.
  
  müzik şefi için - korahoğulları'nın maskili
  
  1 geyik akarsuları nasıl özlerse,
  
  canım da seni öyle özler, ey tanrı!
  
  2 canım tanrı'ya, yaşayan tanrı'ya susadı;
  
  ne zaman görmeye gideceğim tanrı'nın yüzünü?
  
  3 gözyaşlarım ekmeğim oldu gece gündüz,
  
  gün boyu, "nerede senin tanrın?" dedikleri için.
  
  4 anımsayınca içim içimi yiyor,
  
  nasıl toplulukla birlikte yürür,
  
  tanrı'nın evine kadar alaya öncülük ederdim,
  
  sevinç ve şükran sesleri arasında,
  
  bayram eden bir kalabalıkla birlikte.
  
  5 neden üzgünsün, ey gönlüm,
  
  neden içim huzursuz?
  
  tanrı'ya umut bağla,
  
  çünkü o'na yine övgüler sunacağım;
  
  o benim kurtarıcım ve tanrım'dır.
  
  6-7 gönlüm üzgün,
  
  bu yüzden seni anımsıyorum, ey tanrım.
  
  şeria yöresinde, hermon ve misar dağlarında
  
  çağlayanların gümbürdeyince,
  
  enginler birbirine sesleniyor,
  
  bütün dalgaların, sellerin üzerimden geçiyor.
  
  8 gündüz rab sevgisini gösterir,
  
  gece ilahi söyler, dua ederim
  
  yaşamımın tanrısı'na.
  
  9 kayam olan tanrım'a diyorum ki:
  
  "neden beni unuttun?
  
  niçin düşmanlarımın baskısı altında
  
  yaslı gezeyim?"
  
  10 gün boyu hasımlarım: "nerede senin tanrın?" diyerek
  
  bana sataştıkça,
  
  kemiklerim kırılıyor sanki.
  
  11 neden üzgünsün, ey gönlüm,
  
  neden içim huzursuz?
  
  tanrı'ya umut bağla,
  
  çünkü o'na yine övgüler sunacağım;
  
  o benim kurtarıcım ve tanrım'dır.