zebur bölüm 28

• öncelikle; (bkz: kitab-ı mukaddes/@nonserviamm)
  eski ahit'in bölümlerinden birisi.
  
  davut'un mezmuru
  
  1 ya rab, sana yakarıyorum,
  
  kayam benim, kulak tıkama sesime;
  
  çünkü sen sessiz kalırsan,
  
  ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
  
  2 seni yardıma çağırdığımda,
  
  ellerimi en kutsal katına doğru açtığımda,
  
  kulak ver yalvarışlarıma.
  
  3 beni kötülerle, haksızlık yapanlarla
  
  aynı kefeye koyup cezalandırma.
  
  onlar komşularıyla dostça konuşur,
  
  ama yüreklerinde kötülük beslerler.
  
  4 eylemlerine,
  
  yaptıkları kötülüklere göre onlara yanıt ver;
  
  yaptıklarının,
  
  hak ettiklerinin karşılığını ver.
  
  5 onlar rab'bin yaptıklarına,
  
  ellerinin eserine önem vermezler;
  
  bu yüzden rab onları yıkacak,
  
  bir daha ayağa kaldırmayacak.
  
  6 rab'be övgüler olsun!
  
  çünkü yalvarışımı duydu.
  
  7 rab benim gücüm, kalkanımdır,
  
  o'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.
  
  yüreğim coşuyor,
  
  ezgilerimle o'na şükrediyorum.
  
  8 rab halkının gücüdür,
  
  meshettiği kralın zafer kalesidir.
  
  9 halkını kurtar, öz halkını kutsa;
  
  çobanlık et onlara, sürekli destek ol!