zebur bölüm 141

• öncelikle; (bkz: kitab-ı mukaddes/@nonserviamm)
  eski ahit'in bölümlerinden birisi.
  
  davut'un mezmuru
  
  1 seni çağırıyorum, ya rab, yardımıma koş!
  
  sana yakarınca sesime kulak ver!
  
  2 duam önünde yükselen buhur gibi,
  
  el açışım akşam sunusu gibi kabul görsün!
  
  3 ya rab, ağzıma bekçi koy,
  
  dudaklarımın kapısını koru!
  
  4 yüreğim kötülüğe eğilim göstermesin,
  
  suç işleyenlerin fesadına bulaşmayayım;
  
  onların nefis yemeklerini tatmayayım.
  
  5 doğru insan bana vursa, iyilik sayılır,
  
  azarlasa, başa sürülen yağ gibidir,
  
  başım reddetmez onu.
  
  çünkü duam hep kötülere karşıdır.
  
  6 önderleri kayalardan aşağı atılınca,
  
  dinleyecekler tatlı sözlerimi.
  
  7 sürülüp yarılmış toprak gibi,
  
  saçılmış kemiklerimiz ölüler diyarının ağzına.
  
  8 ancak gözlerim sende, ya rab yahve,
  
  sana sığınıyorum, beni savunmasız bırakma!
  
  9 koru beni kurdukları tuzaktan,
  
  suç işleyenlerin kapanlarından.
  
  10 ben güvenlik içinde geçip giderken,
  
  kendi ağlarına düşsün kötüler.