yüzüncü ad ^*

• (bkz: le periple de baldassare)
• yüzüncü adın ne olduğunu öğrenme hevesiyle bir çırpıda okunan kitap.
  
  --- spoiler ---
  
  heyecanlandırma unsuru/final performansını yeterli bulduğumu söyleyemeyeceğim. başlangıçtaki heyecana yakışacak somut bir sonuç arayışı içinde olan düz bir okur olduğum için yüzüncü ad kovalıyışı esnasında yaşanılan tecrübeleri, karşılaşılan aksilikleri yüzüncü ad kavramı içinde değerlendiremiyorum. (düz okur olduğumu belirtmiştim.)
  --- spoiler ---
• amin maaluf'un 17. yüzyılda geçen romanı.
  
  --- spoiler ---
  
  akıcı ancak sonuç kısmı biraz sönük kalıyor. baldassare'in romantik hayatı demek daha doğru. çeviride isim yüzüncü ad olunca daha ilgi çekici hale geliyor. ancak roman ağırlıklı olarak baldassare'in öyküsü. bu arada o devirde adamın hayatına dört kadın giriyor. okunur mu? okunur, ancak pek birşey beklememek lazım.
  --- spoiler ---
• "başta iyiydi de sonlara doğru çok bozdu" dediğim amin maalouf kitabı.
  
  --- spoiler ---
  
  kitabın kahramanı baldassare yüzüncü ad isimli kitabı elde eder ancak okuyamaz ve yüzüncü adın ne olduğunu öğrenemez. her okumaya kalktığında gözüne perde iner etraf kararır ve geçici bir körlük yaşar. kitabı okumaya ilk başladığımda acaba yüzüncü ad ne ola ki diye merak etmiyor değildim. bu yüzden hakikatin ortaya çıkmamasına üzülmüşüm. ancak biraz düşününce tabi ki kitabın yazarı amin maalouf, islam dininde -bildiğimiz kadarıyla- olmayan bir "yüzüncü ad"ı kitabında söyletmeyecektir.
  --- spoiler ---
• amin maalouf'un uzun zamandır elimde sürünen kitabı. belki de benden kaynaklı ama bu sefer diğer romanlarındaki gibi heyecanla okuyamadım. belki de konu ilgimi çekmeyen hatta beni sıkan bir şekilde olmasıydı ama bu seferki yolculuk çok uzadı gibi geldi bana. ya da sakin mi geçti bilemedim ama bi semerkant, doğunun limanları değil. neyse son bi 100 sayfa kaldı bakalım bulacak mı kitabı.
• tavsiye etmeyeceğim bir kitap.
  
  --- spoiler ---
  
  kitap bitmeden açıklamasını beklediğim tek şey, dünyanın farklı şehirlerinde kalmış ve belki de yanmış kül olmuş defterleri biz nasıl okuyoruz, bunu açıklamasıydı ama olmadı.
  
  türkleri kötülemesine, dünyanın geri kalanı çok iyiymiş de tek barbar bizlermişiz gibi yazmasına kızdım.
  
  --- spoiler ---
• pek de ısınamadığım bir amin maalouf kitabı.
  
  öyle ki daha yarısına gelmeden boşa kürek çektiğimin farkına vardım. bu arada bahis edildiği kadar da akıcılığı yok bence.
• maalouf'un her kitabı okunmaya değer okunur okutur kendini konu zayıf kalsa da satir aralarına sıkışmış onca güzel cümleler vardır çünkü..
• sonucu iyi baglayamadigi icin devami niteliginde romanlar yazilan roman.
  
  giris, gelisme iyi sonuc kotu diyebiliriz. ama butunu esas itibari ile okumaktan zevk aldigim kultur, tarih ve cografya acisindan bilgi katan, bu anlamda bos olmayan roman.
  
  osmanli'yi kotulemiyor. olani anlatiyor. osmanli medeniyet acisindan muasir olamadigi icin coktu. rusvet bugun bile ulkemizin gercegi. birakin tapu, gumruk dairelerini hakimler, savcilar dunyasinda neler donuyor kimse bilmiyor. bunlardan haric donem itibari ile super guc ve korkulan bir imparatorluk oldugumuzu net sekilde vurguluyor. keske bu gucu sadece askeri degil, kulturel, ekonomik, bilimsel ve egitim alaninda kullanabilseydik. olmadi.
• biraz sonra okumaya başlayacağım amin maalouf kitabı (bkz: amin maalouf)