*

  • şartlar ne denli değişirse değişsin karakterin, yapısının***** değişmeyeceğini belirtir atasözü.
  • 0-6 yaş eğitiminin gerekliliğini bilimden önce anlayan türk atalarının, gözlemlerinin ne kadar başarılı olduğunu anlamamızı sağlayan, doğru olgu.
  • yalnız doğan ve yalnız ölen insanoğlunun hayattaki rolünün çok küçük yaşlarda belirlendiğine dair bir önermedir aslında: "bir insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur" şeklinde kullanılır. mevzuyu biraz deştiğimizde ise başka bir tablo çıkar karşımıza. gerçekte çevrenizdeki insanlar bunun böyle olmasını istiyorlardır*. "yedisinde ne isen yetmişinde de öyle olduğunu görmek istiyoruz. sakın ha kalıpların dışına çıkma! bu işimize gelmez. seni biz böyle gördük farklı gördüğümüz an eleştirir cehennemin dibine göndeririz. daha önce hangi rolü oynuyorsan aynısını isteriz!" şeklinde totalistik bir haykırışları vardır. bu da ilkel insanın kontrol altında tutma arzusundan kaynaklanır. özellikle doğu toplumlarında değişime karşı gösterilen direncin günümüz batı toplumlarına göre hayli yüksek olması da bu sözün coğrafi değişkenliğinin irdelenmesi açısından önemli bir olgudur.
  • kişiliğe özel saymazsan çok yerinde bir söz.
    70lik iki çift misal; gayet ciddi sohbet etmekteler. o sırada amcalardan biri, hoppadanak evin kedisine şaklabanlık yapmaya başlıyor, öteki amca da buna yandaş oluyor. teyzeler ise; istiflerini hiç bozmuyor olmalarını bırak, bir kınayıcı bir ayıplayıcı tavır içerisine giriyorlar ve olgun sohbetlerine devam ediyorlar.
    neden sonra, amcalar şaklabanlıktan cilveli erkeğe terfi edip, teyzeleri güldürmeye başlıyorlar dolayısıyla teyzeler şımarıyor, "hihihi kikiki" yapıyorlar.
    işte bu enstantanede yaş 7 değildir de nedir a dostlar?..
  • bi gıdım mesafe alamamak.

    son save ettiğin yerden tekrar başlamak.
  • yedi yaşındaki halime dönebilirsem yapacağım şeydir.
  • yetmişe ulaşır mıyım bilemiyorum ama 27 itibariyle doğru bu.

    "kızınız zeki ama çalışmıyor. sorduğum zaman cevap veriyor ama hep ilgisiz görünüyor." - yaş 7, öğrencilikteki ilk yılım. ilkokul öğretmenim anneme söylüyor.
    "dagny bildiğini biliyorum, ama içindeki potansiyeli açığa vurmak için yeteri kadar çalışmıyorsun." - yaş 27, öğrencilikteki son yılım. yüksek lisans proje danışmanım bana söylüyor.

    değişen tek şey bunun artık annem yerine bana söyleniyor olması.
    zorlamayın beni abicim, gerçekten fazlasında gözüm yok, niye zorla harap ettiriyosunuz insana kendini ya.

    *
    yıllar sonra gelen edit: öğrencilikteki son yılım değilmiş. doktora var bildin mi - ben bilmeyeydim iyiydi.
hesabın var mı? giriş yap