yeğin

• zorlu, katı, şiddetli. baskın, üstün, iyi. yiğit, bereketli, bol, yığın. güçlü, hızlı. hafif anlamında kullanım sinop, tekirdağ ve kırklareli'de kayıtlı görünüyor.
  
  ***
  yusuf atılgan'ın yeğin ve yeğinleşmek sözcüklerini yanlış kullandığını ileri sürmek biraz ukalalık olur; belki kişisel veya yöresel bir mantık güdüyordu. ilk olarak bodur minareden öte'nin (1960) tutku öyküsünde dikkatimi çekti, ama onunla sınırlı değil, genel olarak tutarlıca ısrar ediyor:
  
  "anlatayım, beni tedirgin eden gizin ağırlığını paylaşayım onlarla, yeğinleşsin. sormuyorlardı."
  "ışığı yaktım. perdeler inik, bir de kapı sürgülü oldu mu kendi ülkemdeyim burda. yeğindim, sivrisinek gibi." bu da galiba yaşanmaz öyküsünden. alıntı yaparken bir örnek daha eklememi sağlayan saldiray abi'ye teşekkürler.
  
  (bkz: yeğni/@ibisile)
  (bkz: geğin)
  (bkz: yoğun)