yüksek atlama

• ilkokul boyunca çok zevkle yaptığım,uzun ve düzgün bacak kasları oluşturan bir spor..bireysel olduğu için ülkemizde yaygın değildir.
• ilk onceleri yuz ustu atlanarak yapilan bu sporda, bir olimpiyatta sivrizeka bir sporcu (atletin adini unuttum maalesef) sirt ustu atlama teknigi uygulamis ve dereceler o teknikle beraber iyilesmeye baslamistir. gunumuzde tum sporcular sirt ustu atlamaktadirlar..
• sirtustu atlama teknigini amerikali dick fosbury bulmus. 68 mexico olimpiyatlarinda bu teknikle sampiyon olmus..
  
  (bkz: ansiklopediden entry girmek)
• (bkz: patrik sjöberg)
• (bkz: citasiz yuksek atlama olmaz)
• (bkz: high jump)
• zenci atletlerin kıçları sebebiyle pek başarılı olamadıkları bir dal. beyazlar çıtayı genelde baldırlarıyla düşürürken zenciler kıçlarıyla düşürmekte.
• (bkz: fosbury flop)
• atlet 7 - 10 adım uzunluğundaki yaklaşma koşusuna durarak ya da hız alarak başlayabilir. koşunun ilk 4 - 5 adımı düz, son 3 - 5 adımı ise kavisli olarak koşulur. düz koşuda amaç yeterli bir yatay hıza ulaşmaktır. atlet düz koşu sonunda elde ettiği yatay hızı, kavisli koşuda (viraj koşusu) biraz daha artırır. atletin sıçramayı en uygun şekilde gerçekleştirebilmesi için, viraj koşusu sırasında birtakım hazırlık yapması gereklidir. özellikle üst düzey atletlerin uyguladığı, sondan bir önceki adımda vücut ağırlık merkezini kasıtlı olarak düşürme hareketi, sıçramada -daha sonra açıklanacak- bir avantaj sağlar. bununla birlikte, son adımın mümkün olduğu kadar kuvvetli atılması ve ayağın yerle temasının da çok kısa süreli olması gerekir. atlet, sıçramanın başındaki hafif çökme pozisyonundan yerden kopma anına kadarki çok kısa zaman diliminde, sıçrama istikametine doğru uzar. yatay hız, sıçrama kuvveti ve sondan bir önceki adımda düşürülmüş ağırlık merkezinden yerle temasın kesildiği uzama sonuna kadar olan periyotta ağırlık merkezi vektörünün açısı, sıçramayı belirleyen en önemli etkenlerdir. atletin viraj koşusundan kaynaklanan içe eğimi, sıçramayla birlikte çıtaya doğru yönelir. bu hareket bir devrilme hareketine de benzediği gibi, sıçrama hareketi dışında gözlenebilecek ikinci bir harekettir. üçüncü hareket ise; atletin sıçramanın başında çıtaya 45 derece açı yapan vücut pozisyonunu, savurma kolu ve bacağı yardımıyla çıtaya doğru döndürerek çıtayı sırtüstü biçimde geçmesini sağlayan dönme hareketidir. bu üç hareketi de başarıyla gerçekleştirebilen atlet, çıta üstündeyken kalçasını ve ayaklarını akrobatik bir hareketle çıtadan kurtararak başarılı bir atlayışla çıtayı geçer.
• (bkz: blanka vlasic)