wars of the roses

• 2011'in en güzel albümü, dinlememiş olsam da.
  
  http://www.kscopemusic.com/ulver/warsoftheroses/
  http://www.myspace.com/ulver1/blog/542295703
  http://www.kscopemusic.com/…ril-plus-european-tour/
  http://www.trineogkim.no/…mments/wars_of_the_roses/
  http://www.jester-records.com/…wars_vinyl_front.jpg
  
  1. february mmx
  2. norwegian gothic
  3. providence
  4. september iv
  5. england
  6. island
  7. stone angels
  
  albüm yayın tarihi: 16.5.2011
  kadro:
  trickster g. (aka garm) (kristoffer rygg) - vocals, programming (1993-) (arcturus (nor), borknagar, head control system)
  tore ylwizaker - keyboards, programming (1998-)
  jrrn h. svcren - miscellaneous (2000-)
  daniel o'sullivan - guitar, bass, keyboards (2009-) (guapo, aethenor, miasma & the carousel of headless horses, mothlite)
  
  ¨ole alexander halstensgård: electronics.
  tomas pettersen: drums.
  
  and:
  attila csihar: voice on iii.
  emil huemer: guitar on iv.
  trond mjøen: acoustic & lap steel guitar on vi. electric guitar on i & iv. electric bass guitar on iii & iv.
  anders møller: percussion on vi.
  steve noble: drums & percussion on ii & vii.
  daniel quill: violin on ii, iii & v.
  siri stranger: voice on iii.
  stephen thrower: clarinet on vii.
  alex ward: clarinet on ii & iii.
  stian westerhus: electric guitar on vi. bowed electric guitar on ii, iii & vii.
  
  recorded in crystal canyon studios, oslo, norway & orgone studios, london, england.
  orgone session engineered by jaime gomez arellano.
  all tracks mixed by john fryer, empire recording rooms, oslo, norway, except vii mixed by o’sullivan at the johnstone house, london, england.
  mastered by espen berg, livingroom studios, oslo, norway.
  
  stone angels is written by keith waldrop and was first published as a chapbook by the american small press instress in 1997. reprinted with permission from the author.
  photo of the children, myklandsstøylen, kandal, sogn & fjordane, norway, by sarah pickles.
  
  cover by trine + kim design studio.
  
  honourable mention: chris fullard, mark lewis, mcdeath, nomads alesh & ralph, ian johnstone, pamelia kurstin, christian fennesz, kristin bøyesen, ramble on & shakespeare.¨
• ulver'in 8. albümü. yine her şeyden bağımsız, yine radikal değişiklikler içeriyor. bir grubun kendini kaç kere sıfırdan yenileyebileceğini, bu yenilenmeyi ne kadar iyi başarabileceğini her seferinde ağızları açık bırakacak şekilde yapıyorlar. paylaşım ortamlarında ve sair yerlerde ambient, electronic, experimental olarak etiketlendirilmiş albüm, ama bu kadar dar değil kesinlikle. shadows of the sun'ı yukarıdaki etiketlerle niteleyebilirdik, tam olarak işaret edemesek de, ama bu albümü o üç etiket kesinlikle tanımlayamıyor. bu albümü dinledikten sonra ulver'in açacağı bir şirketin dahi alıp başını gideceği, devrimsel değişikliklerde bulunacağını düşünmeye başladım. ciddi anlamda müzikteki gelişimi ve değişimi fevkalade şekilde kavrayıp bunu müziklerine uygulamışlar ve bunu yaparken ulver'in sürekli değişen yapısına tutunmuşlar. (evet ulver'in müziği sürekli gelişen, değişen ve deneyselleşen bir düzlemde açıklanabiliyor ancak)
  
  albümün atmosferik yapısını ous mal'ın nuojuva halava'sına benzettim. neo-folk bir atmosfer sezilebiliyor albümde. fakat açıklaması bu kadar kolay değil. february mmx'teki jeniferever havasını zihnim kaldırmadı, algılayamadım. o kadar güzel kotarılmış ki, kulağı o kadar güzel dolduruyor ki, bir yere koyamıyorsunuz bu parçayı. ulver'in değişimciliğinden dem vurduk, bu parçanın bu değişimciliğin içindeki duruşundan bahsetmemek abes olur. february mmx veya buna yakın herhangi bir tonu daha önce ulver'den duymadık. kendilerinin değişimci havasına dahi ağır gelen, o kadar dışta duran bir parça. fakat bir o kadar da güzel. ulver'in altından kalkamayacağı bir işin olmayacağına inanmak için bir neden de bu parçadır. davul vuruşları ve basların mükemmel uyumu, sonlara doğru binen ambient ve elektronik tınıları harika bir uyum yaratmış.
  
  nowegian gothic shadows of the sun'dan fırlamış bir parça gibi duruyor, ama bu kesinlikle kötü bir imajı çağrıştırmasın. bu parça da ulver'in dokunuşundan nasibini almış ve albümün sound değişiminde bir köprü olarak durmuş.
  
  providence'ın girişindeki dahiyane piyano tonları bu parçayı da bambaşka bir yere koyuyor. duygulara ayna tutulması piyano vuruşlarıyla başlıyor, sonrasında içliliğin iç içe geçmesi gibi vokallerde devam ediyor. derinden giran gitarlar ile parçanın duygusal bütünlüğü tamamlanıyor, sizi tamamen içine çekiyor. parçadan daha ötesini beklemezken -henüz ismini bilmediğim- billur sesli bir kadın vokal giriyor. parçayı iyice duygusal vortekse bırakıyor bu vokal. hüznün her vuruşta hissedildiği bir parça bu, bir yere kadar. sonrasında parça yavaş yavaş gitarların, davulların ve ambiyansların uyumuyla şaha kalkıyor ve yavaşça tekrardan duygulara teslim ediyor kendini.
  
  september iv'te albümün ikinci kısmında yer alıyor. ambiyans ve elektronik bir girişin ardından davulların ve vokalin girmesiyle parça içinizi ağlatırken, yüzünüzü güldürüyor. bu parçaya geldiğinizde albümde boş parça olmadığını seziyorsunuz. korkunç bir albüm olduğunu, bahar günlerinin bu albümle biraz zor geleceğini, mevsimlere etki edecek bir albüm olduğunu hissediyorsunuz bu parçayla. bundaki davul vuruşlarının ritmini inanılmaz derecede sevdim. parçanın içine harika şekilde oturan, piyanolarla çelişmeyen, vokalin önüne geçmeyen, ama bunları yapmazken sizin kulaklarınızı okşayan bir ritmi var. zaten parçanın 2.30'undan sonra davul ritmlerinin ve elektronik efektlerin ne hale geldiğini gördüğünüzde ağzınız açık kalacak, burası kesin.
  
  england da shadows of the sun'dan kopup gelmiş bir parça edasıyla başlıyor. ambiyans sesler, piyanonun kendini ince ince işlemesi ve insan seslerinin birbiri etrafında sarılmasını canlandırıyorsunuz zihninizde. davulların ve vokallerin girmesiyle parçanın atmosferi bir nebze değişiyor ve biraz daha hareketleniyor. (buradaki hareketlenmeyi çok ufak bir miktar olarak ele almalısınız, zira idm tarzında bir hızlanma olmuyor. bu parça da zillerin de kullanıldığını görüyoruz ve atmosferi tamamlamak adına çok güzel bir rol oynuyorlar.
  
  island england'ın devamı niteliğinde bir parça gibi. bu parça ile england arasındaki atmosfer farkı bir ortamın gece-gündüz arasındaki değişimi gibi. gerçi buradaki benzerlik daha çok biri gece, diğeri gecenin ilerleyen saatleri gibi.
  
  stone angels bir albüme yapılabilecek en güzel outro'lardan biri. tamamen ambiyansların önünde okunan bir şiir bu parça. 14 dakika boyunca ambiyansların dansı eşliğinde okunan bir şiir bu parça. yer yer atmosfer değişimleri seziliyor ve bu atmosfer değişimlerini bizzat yaşıyorsunuz. ulver'in değişiklik furyasına çok güzel uymuş bu parça da.
  
  şöyle bir toparlarsak; bu albüm yılın en iyileri arasına girmeye namzet ve benim için bu yıl boyunca ilk 5'te kalacaktır şüphesiz. ulver'in her daim uyguladığı değişiklere eklenmiş mükemmel bir halka bu. ulver'in diskografisinde de tepelerde duracaktır. (zaten pek aşağı konulacak albümleri de yok) kendinizi müzik aynasıyla dinlemek için, bir atmosferin içinde kaybolmak için uğrayacağınız durak burası olsun.
• ulver bu albümünde ağlayan parçalar yapmış. dalgalar öfke ile kayalara çarparken aynı anda yapraklar dingin ve kararlı rüzgarın kollarında pervasız bir şekilde savrulabiliyor. providence ve september iv evladiyelik.
• tükenmez kalemle kaydedilmiş bi' ulver albümüdür.