• tori amosun bir albümü
  • tori amos un en sevdiğim en güzel desenli(kilim gibi) albümü.
    ama nedense pek sevilmez, ben de artislik yaparım bu vesileyle.
    "aa sen boys for pele mi seviyosun, o çok "piyasa", ayak oldu o, bakkal müziği o, ben şahsen under the pink(daha da eski albüm ya sen gidiyodun biz dönüyoduk havası verir) eeooöööhmm."
    cloud on my tongue
    wrong band, anastasia, eeeeh sıkıldım hepsi güzel manyak gibi döküm mü yapacam.
  • god, cornflake girl (hmm thought it was a good solution), ve damardan yes, anastasia (you'll see how brave we are oh yes), tapilasi, yalanasi bir albumdur..
  • tek rahatsiz edici albumun genel havasina uyduramadigim eser the waitressdir, sevmem onu pek.dinlerken orgazm olamam layigiyla.
  • tori amos'un soyut bir resme benzettiği, soyut ressamlarla fazlaca ilgilendiği bir dönemde yaptığı albümü.
  • yıllarca hergün dinlense de insanı asla sıkmayacak kadar güzel, her ruh haline giden bir albüm. insanın kendini tori amos'a adayası geliyor.
  • asla yapmayacaginizi dusundugunuz seyleri yaparken buldugunuzda kendinizi, umidinizi kesmis, her seye bosver diyebilmeyi dilerken, veda edecek olmanin verdigi aci bogazinizi dugumlemis bi umut gidene gidecegi yerin pek de matah bir yer olmadigini anlatmaya cabalarken, bir de kendinize bundan sonra hicbir seye tutunmamayi ogutlerken gecmis seneye bakip “yine de iyi bir yildi” diyebiliyorsaniz; tanri’nin yaptigi ise konsantre olamayisindan sikayetci, yardimci olmayi onerirken kiyametin ne zaman kopacagini herkesten once ogrenme hayali kuruyorsaniz; geleni ve beraberinde getireceklerini durduramayacaginizin bilinciydeyseniz; sizi seveni sevdiginizi dusunurken aslinda ondan hep kacmissaniz ve simdi sira ona gelmisse; bombalar patlarken “korkma sana zarar vermeyecekler, onlar bizim” diyerek sizi teselli etmeye calistiklarinda daha bi yirtinarak agliyorsaniz bu album sizi anlatiyor demektir. hazirsaniz, sadece o’nun bilebileceklerini * saymazsak her karesinde yeni bir seyler ogreneceksiniz... (bkz: we’ll see how brave you are)
  • kadinlarin rengi olarak gorulen "pembe"nin altindaki;beyaz, siyah, mor, yesil ve daha nice "asil" rengi ortaya koyan tori amos dinletisidir.
  • bana kalırsa tori amos’un en güzel albümü. üstüne bir sürü albümü çıktı ama under the pink'in gönlümdeki yeri bambaşka. belki de tori’nin ilk dinlediğim albümü olmasıdır buna sebep. özellikle cloud on my tongue ve pretty good year pek güzeldir. aylar sonra dönüp dinlemesi huzur verir. tek başına ıssız bir sahilde dolaşmak gibi birşey.
hesabın var mı? giriş yap