the space

• seasons end albümünden muhteşem ötesi bir marillion parçası... kesinlikle en iyilerden... akustik versyonu da en az albüm versyonu kadar başarılıdır...
  
  on top of the world like a flag on a mountain
  feeling so high you can feel so alone
  unable to breathe at the height that you flew
  staring on clouds with no view of below
  on top of a girl like a dream in a hotel
  falling towards something out of control
  unable to miss like the man in the tram
  crashing his car in amsterdam
  he did it without knowing
  didn't feel a thing
  just wrecked it and kept going
  the space around the stars
  is something that you know
  a billion miles of darkness
  left you feeling low
  everything about you
  so perfectly restrained
  but everything inside you
  bites you
  everybody in the whole of the world
  feels the same inside
  everybody in the whole of the whole of the whole of the world
  everyone is only everyone else
  everybody's got to know
  everybody lives and loves and laughs and cries
  and eats and sleeps and grows and dies
  everybody in the whole of the world is the same this time
• hogarth döneminin en başarılı ve orjinal yapıtlarından biri olsa gerek bu muazzam parça. gitar solosu ve synth tonları bana fazlasıyla eloy'u anımsatır ki sözleri de bu yakınlığı kanıtlar niteliktedir.
• steve hogarth'ın ne kadar muhteşem bir insan olduğunu, sesinin ne kadar büyülü olduğunu ispatlayan müthiş marillion şarkılarından biri. "everybody in the whole of the whole of the whole of the world..." dizesiyle başlayan kısım sonrasında, bu büyülü sese teslim olmamak elde değildir.
• less is more'daki versiyonu ile bambaşka olmuştur. nefis şarkıdır.
• dünyanın hemen her ülkesinden tiyatro, konser, dans gibi bilumum sanatsal etkinliğin videosuna ulaşabileceğiniz bir güzel site.
  
  http://thespace.org/
• steve hogarth bu parça'nın hikayesini şu şekilde açıklamıştır:
  
  "feeling fragile. ı once saw an amsterdam tram rip the side off a parked car which had been left too near the tramlines. ıt did so without slowing down. ın terms of mass, the competition was so one-sided, like a ball-bearing and a feather, that ı often wonder whether the tram driver noticed it happen. the damage was massive, inevitable, and casual. ıt's an enduring memory. ı have occasionally been the tram. and ı have often been the car."