• seksenlerin sonlarindan bir grup.. koordinatlari the doors, the cult ve danzig arasinda, ama hepsinin uzağında bir yerlerde.. tek albümlük gruplardan.. ama ne albümdür ki, insani fiskiyenin ucundaki top misali havada tutar, soluksuz birakir.. grubun esas adami michael franano daha sonra isimlerini degistirip bakers pink adiyla ve solo olarak da michael moon adiyla iki album daha yapmis.. artik onlari da, duydukca, dinledikce..
  • bu dünyanın yaşanılmayacak bir yer olduğunu çok güzel bir şekilde gösteren film.intihar sahnesi bana ken loach'un my name is joe filmini hatırlattı.
  • filmin sonunda yönetmen ve yazar gibi kişilerin adının altında kara listeye alındıkları yıllar yazmaktadır...
  • (bkz: martin ritt)
  • patricia cornwell'in berbat romanı.
  • woody allen'in en sevdiğim filmi. kendi yazıp yönetmediği nadir filmlerden biridir. belki de tektir. imdb'den kontrol etmek lazım.
  • woody allen'ın oynadığı izlediğim en iyi filmdir. filmin sonunda ki yazılara kadar bir woody allen filmi sanıyordum ki değilmiş. aslında allen'ın bu kadar iyi bir politik filmi kotaramayacığından anlamalıydım. ama allen yönetseydi filmi kesinlikle filmin sonunda yapımcı kız ona sarılıp ağlıyor olmaz, kendi burjuva yaşamına geri dönmüş olurdu ki; bu daha gerçektir. gerçek de yazık ki her zaman kutsal olmayanda saklıdır.
    filmdeki, arada kalmış aktörün intihar sahnesi çok üstün başarıda bir sahnedir. buna benzer bir intihar sahnesini allen 40 yıl sonra '' whatever works'' filminde kullanmıştır. artık araklamış mıdır, filme bir gönder mi yapmıştır orasını bilemiyeceğim.

    filmin konusuna gelirsek, 50'li yıllarda ki abd sinemasında komünist avını anlatıyor. iyi insanların iç gel gitlerini olabildiğince sade ve sağlam bir şekilde anlatıyor. bu filmin konusunu on yıl önce yazıyor olsaydım, abd'de ki komünst avı zamanlarını anlatıyor demek yeterli olabilirdi. şimdi bir de, abd'nin ''alo fatih'' dönemlerini anlatıyor da demek gerekir. mutlaka izleyin efendim.
hesabın var mı? giriş yap