tehcir

• ingilizcesi: deportation
  
  merkezi otoritenin tek taraflı olarak aldığı bir kararla bir topluluğu bir yerden başka bir yere nakletmesidir.
  
  (bkz: etnik temizlik/@derinsular)
  (bkz: soykırım/@derinsular)
  
  ana tema:
  (bkz: siyaset bilimi/@derinsular)
• fatih sultan mehmed zamanında karamanoğlu beyliğine tehcir uygulanmıştır.
  
  bu tehcir sadece etnik temizlikten ibaret olmayıp, katliam da içerir. ancak anadolu tarihi çoğunlukla sadece osmanlı perspektifinden ele alındığı için, ders kitapları ve diğer popüler yayınlar, fatih sultan mehmed zamanına gelindiğinde konya ve çevresini içeren geniş bir bölgede halen büyük bir karamanoğlu beyliği (devleti?) bulunduğu bilgisine (ve tabii o dönemde yaşanan bazı "tatsızlık"lara) yer vermezler.
  
  karamanoğullarını anlatan şikari tarihi, yaşanan tehciri şöyle aktarır (s.238 vd):
  
  --- alıntı ---
  
  "sultân mehemmed gelüb şehre kondu. karamanoğlu’nun sarâyların yıkub yerine bir hisâr yapdı ki, her kullesi âsmâna erişdi. diledi ki bu şehri yakub katl-i ’âmm ede.
  
  ‘ulemâ icâzet vermeyüb istanbul’u yeni almış idi. murâd eyledi ki cümle halkı istanbul’a süre.
  
  defter ile şehrin içinden otuz bir bin müselmân evi yedi bin kâfir sürgün eyledi. andan geçüb aksarây’ı sürüb islâmbul’a getürüb üç yüz, tefsir mütâlâ’a eder şeyh vâ’iz müftî ‘âlim ve ‘âbid sürüb istanbul’da sâkin olmayub üç yıldan sonra kaçub gene geldiler. sultân mehemmed gazab edüb gedik ahmed pâşâyı gönderdi.
  
  gelüb lârende’yi âteşe verüb yıkub yakub harâb eyledi. yüz on yedi mahalle dört câmi’-i selâtin, üç yüz yedi vakit mescidi, yigirmi tokuz hammâm, dört medrese, otuz üç tekye, yedi hânkah cümle harâb edüb âteşe urub istanbul’a gönderdi. koyun kuzu sürer gibi oğlun ve uşağın önüne bırağub şeyh ‘ulemâ ve fukarâ feryâd ederken yigirmi otuz bin âdem karatâğ dibine cem’ edüb kendüsi gözlerine karşu ol zibâ sarâyları köşkleri câmi’-i sultân ve câmi’-i nizâmşâhî, câmi’-i kâşîye, câmi’-i hasan basrî, câmi’-i karaman cümle şehri yere berâber edüb andan sonra dönüb on yedi bin er ile bu denlü fukarâları yayak, oğlu ile uşağı ile döge döge sürmege başladı.
  
  ez-in-cânib, kökezoğlu bu zulmü görüb ağlayı ağlayı bolğâr tâğına çıkub şehre olan zulmü hikâyet edüb karamanoğlu, begleri ile şöyle ağlaşdılar ki cihân feryâd ile toldu."
  
  kaynak: şikari. 2005. karamanname: zamanın kahramanı karamanilerin tarihi. (haz. metin sözen, necdet sakaoğlu.) istanbul: çekül vakfı, karaman valiliği.
  
  --- alıntı sonu ---
  
  (bkz: benim ecdadım soykırım yapmaz)
  
  ana tema:
  (bkz: tarih/@derinsular)