tarlaya gitmek

• hafta sonu* sabah erkenden kalkılır. ve çoluk çocuk, büyük küçük tüm sülale itinayla yetiştirilen ürünleri büyük bir zevkle toplama amacıyla tarlaya ya da bahçeye gidilir, mahmur gözlerle. bu, mahsüllerin aile ekonomisine katkı sağlama operasyonu, yanlızca çocukları mutsuz eder. çünkü tüm hafta boyunca, hafta sonunu özleyip, sınırsız televizyon, sınırsız sokak oyunları, sınırsız uyuma aktivitelerini iple çekerler. fakat cuma akşamı gelipte "yarın incir, üzüm toplamaya gidicez, hadi yatağa... erken kalkıcaz" açıklaması yapıldığında çocukların başlarından aşağıya kaynar sular dökülür, tüm planları suya düşer, ıslanır göz pınarlarında. evet, kendi planlarına göre yine sabah erken kalkıcaklardır ama ilk aşama bahçeye gitmek değil, herkes uyuyor iken, sabahın köründe başlayan çizgi filmleri hiç ses çıkarmadan gizlice izlemektir.
  
  ebevenylerin çocuklarını da bahçeye götürmelerinin gayesi, onların planlarının döndüğü tekere çomak sokmak değil, çok sayıda işleyen ele sahip olup, daha erken evde olabilmektir. çünkü mahsul toplama işinin ardında sıraya girmiş bir çok proje gerçekleştirilmek üzere beklemektedir. zaten aceleleri yoksa, çocuklar hafta sonu sabahı kalktıklarında ebevenylerini evde bulamazlar. çünkü onlar sessizce bahçeye, tarlaya çoktan gitmişlerdir.
  
  çiftçi ailelerinin geçim kaynağı budur ve 7 yaşından 77 yaşına kadar hatta hayatları sona erene kadar bu, tek bildikleri kazanç kaynağı eylemini gerçekleştirirler.
  
  *(bkz: hafta sonu/#6119751)
• gecesinden insan zihninde şarkılar söyleten eylemdir. çocuk ruhunda kuşlar uçuşur. gece yatağında gülümser durursun. yıllar sonra o günleri nasıl özleyeceğini henüz bilmezsin. sanki o ton ve duygular baki kalacakmış gibi sanırsın. çok sonradan anlarsın ki basit gibi duran şu cümle hayatındaki en önemli anların öznesi olmuştur:
  
  "yarın tarlaya gideceğiz."
• çok hoş bir eylem. özellikle ilkbaharda yemyeşil bozkırın ortasında dünyadan kendini soyutlamışcasına uzanıp hayallere dalmak.