sung tongs

• animal collective albümü.
• the books gibi the microphones gibi kendi yolunda ilerleyen animal collective'ten can yakıcı bir albüm. sessiz ve derinden, müziklerinin içinden çıkan yüceltilmeyi üstleniyorlar. özellikle winters love'ı dinlemeli.
• animal collective'den 2004 tarihli bir indie klasiği. ne, indie mi dedim? oh hayır, kahretsin, indie olarak adlandırmak bence "sung tongs"ın deneysel, ama bir o kadar da başarılı pop tınılarını küçümsemek olacaktır. bu bir akustik gitar harmonisi; bu bize tanıdık gelen, basit riff'lerle süslenmiş bir modern zaman başyapıtı; bu pop; ve bu gerçekten çok güzel.
  
  "sung tongs" en basit tanımıyla bir experimental-pop albümü; biraz kafa karıştırmak gerekirse de duygusal yönü müzikal çeşitliliğinin üstüne çıkabilen bir yapıt, ki bu pek rastlanan bir şey değil günümüz müziğinde. burası gerçekten önemli bir nokta, çünkü "sung tongs"da ne virtüöziteden, ne de çok başarılı, olağanüstü güzellikte vokallerden eser var. 12 şarkı ve 53 dakika boyunca süregelen ritm ve melodiler birbirlerine o kadar çok benziyorlar ki, sanki çok çok uzun bir şarkıdan ibaretmiş gibi geliyor insana "sung tongs". açılıştaki leaf house'ın rüya gibi uzanan vokalleri nedendir bilmem pink floyd'un a saucerful of secrets'ini hatırlatıyor bana. bir çeşit psychedelia'dan söz etmek mümkün burada; özellikle the softest voice ve 12 küsür dakikalık şov visiting friends'in gerçeküstü ve çok katmanlı yapıları böyle düşünmemde büyük pay sahipleri. biraz the books, biraz neutral milk hotel, bolca love (özellikle grubun forever changes albümünden etkilenimler kolaylıkla hissedilebiliyor), bir miktar da the microphones katınca, animal collective'in müziğinin anahatları şekillenmiş oluyor zaten. kids on holiday neutral milk hotel klasiği oh, comely'yi ziyadesiyle anımsatırken, duygusal açıdan da bu unutulmaz bestenin gölgesinde kalmamayı başarıyor.
  
  vokallerin ayrıksı olmadığından bahsetmiştim, ayrıca çok iyi de değiller, ancak bu sizi yanlış yönlendirmesin; "sung tongs"ın vokalleri inanılmaz etkileyiciler. avey tare ve panda bear sanki odada, hemen yanı başınızda duruyor ve kulağınıza fısıldıyorlar şarkıları. müziğe hastalık seviyesinde tutkun dinleyiciler bilirler; müzik asıl etkisini kulaklıkla dinlendiğinde gösterir, çünkü dinleyici müziği kulaklıktan dinlediğinde kendisini dış dünyadan daha rahat soyutlayıp, seslere kendisini daha kolay verebilir. ancak animal collective'de buna gerek yok; gitarlar, vokaller ve tıngırtılar sizi mutlaka yakalamayı başarıyor ve dış dünyanın müziğini duymamaya başlıyorsunuz bir süre sonra. 53 saniye süren college bile insanı o kadar kolay yakalıyor ki. "sung tongs"da her şey çok basit, doğal ve rahat. sanki adamlar stüdyoda geçirdikleri ilk günde kaydetmişler albümü; rotuşa falan gerek duymamışlar. sanırım bu yüzden bu kadar samimi ve tatlı geliyor "sung tongs"ın müziği kulağımıza. bu karamsar bir albüm değil, bu mutlu bir albüm, zor zamanlarınızda sizi yalnız bırakmayacak, üzüntünüzü hafifletecek, size kendinizi iyi hissettirecek bir albüm. bu, daha önce de üstüne basarak söylediğim gibi; pop! ancak bu, biraz da pop'tan ne anladığınıza bağlı tabii ki.
• animal collective'in "here comes the indian" isimli ısınma turundan sonra her şeyi basite indirgeyip karmaşıklaştırdığı albümü. ne, albüm mü dedim? oh, hayır, kahretsin, albüm demek bence albümün ruhunu küçümsemek olacaktır - oysaki hiçbir bağı olmayan, bağımsız, independent bir müzik bu, nasıl albüm olabilir? ben tracklist girmeye geldiydim, eksik bırakmayın lütfen bunları, ben, çünkü, sözlüğü tracklist ve şarkı-sözü veritabanı olarak kullanıyorum hemen hemen, sadece.
  
  01 "leaf house"
  02 "who could win a rabbit"
  03 "the softest voice"
  04 "winters love"
  05 "kids on holiday"
  06 "sweet road"
  07 "visiting friends"
  08 "college"
  09 "we tigers"
  10 "mouth wooed her"
  11 "good lovin outside"
  12 "whaddit i done"