• türkçesi biçembilim.
    (bkz: biçem)
    (bkz: on style)
  • ayni yazarin yazilis tarihi bilinmeyen eserlerini siralamada kullanilan bir yontem. yazarin eserlerinde kullandigi cumle sekilleri incelenerek, edatlari ve zarflari kullanisi, farkinda olmadan uslupta meydana getirdigi degisiklikler takip edilerek bir istatistik olusturulur. mesela yazarin en azindan son eseri biliniyorsa dil ve uslubu bu esere en yakin olanlar bahsedilen bir siralamaya tabi tutulur. kistas alinan eserden uzaklastikca belirleme yapma kolayligi da azalir.
  • bu metni dil bölümlerinde okuyup iki lafı biraraya getiremeyen hocaları yüzünden stylistics denen boku ıkına ıkına anlamaya çalışan arkadaşlara amme hizmeti olarak bırakıyorum. eşşşek gibi bir konu olduğu için ancak bu kadar daraltabildim. umarım birilerinin işine yarar.

    üslupbilim\biçim-biçembilim, edebi metinlerdeki üslup çalışmasıyla ilişkili dilbilimin bir alt bölümüdür. edebi eserlerde ve metinlerde dilbilimi analiz eden retorik araçlara (literary devices vs) odaklanır. üslubun, yüzeydeki kelimeler aracılığıyla gizli anlamın anlaşılmasında büyük etkisi vardır.
    üslup, insanların ağırlıklı olarak edebi metinlerde incelenen dili kullanma biçimlerinin değişen ilkeleri olarak ifade edilebilir. bu ilkeler durumdan duruma farklılık gösterir. başka bir deyişle, tüm kelimelerin metin içinde ayırt edilmesi gereken zamanı, yeri ve durumu vardır. hem yorumla hem de kodların kendisiyle ilgilidir; hem metnin ne anlama geldiği, hem de neden o anlama geldiği ile.” üslubun edebiyatta, dolayısıyla dil öğretiminde önemli bir yeri vardır.
    yukarıda dediğim gibi metinler beş seviyede incelenebilir; fonetik, fonolojik, grafolojik, dilbilgisel ve lexico-syntax seviyesi. fonetik ile başlayacak olursak; konuşma seslerinin özelliklerini ve niteliklerini inceleyen bilim dalı bildiğimiz üzere. artikülasyon, fiziksel özellikler ve konuşma seslerinin kulağa gelişi (reception of sounds dersek daha bi oturuyor) ile ilgilenir. fonolojik düzeye gelince, dildeki ses dizimlerinin sistemleriyle ilgilenen dal.. başka bir deyişle doğru telaffuz ve telaffuz çeşitliliği alanı olarak ifade edilebilir. bu iki seviye ile öğrenciler sadece ana dildekine benzer telaffuzları öğrenmekle kalmaz, aynı zamanda bunları metinlerdeki duygunun anlaşılmasına yardımcı olan tonlama ile de ilişkilendirebilir. üçüncüsü, grafolojik düzey, formlar, sözleşmeler, edebi metinler gibi el yazısı alanıyla ilgilidir. el yazısı metinlerin sistematik kuralları olarak da tanımlanabilir. bu seviyeyi kullanarak öğrenciler, yazarın karakteri hakkında bazı ipuçlarına sahip olabilirler. dilbilgisi düzeyi (grammatical level), metinde kullanılan yapı, dilbilgisi, deyimler ve tümcelerdir. dilbilgisi düzeyi ile birey geçmişteki, şimdiki olayları ya da gelecekte ne olacağını ve bazı öngösterilen anlamları öğrenebilir. son olarak, lexico-syntax level, kelimelerin tek tek ve deyimlerin çeşitli bağlamlarda incelenmesiyle ilgilidir. yazarın yarattığı kurgusal dünya aracılığıyla okuyucunun gizli anlamları anlamasını sağlayan kelime oluşumu ile de ilgilenir.
    sonuç olarak, üslup, okuyucunun bir metindeki uygunluk duygusunu iyileştirmesine izin verir. edebi eserlerin anlaşılmasına, takdir edilmesine yardımcı olur ve belirli bir eserdeki ayrıntılara bakarak anlamayı geliştirir. dil öğreniminde üslup bilgisi çalışmak, okuyucunun, yazarın kişisel betimlemeleri aracılığıyla onu tanımasını da sağlar. bir yapboz gibi, parçalar birleşir ve karşımıza eserin anlamlı bir resmi ortaya çıkar.
hesabın var mı? giriş yap