storie di ordinaria follia

• "ve güneş merhamet buyuruyor.
  ama fazla yükseğe taşınmış
  bir meşale misali.
  boydan boya
  kırbaçlar görüntüsünü jetler.
  kurbağa gibi zıplar füzeler.
  her nedense
  değersizdir artık barış.
  küçük bir göldeki nilüfer yaprağı misali
  sürüklenir delilik, hissiz daireler çizerek.
  resim yapar ressamlar.
  kırmızı, yeşil ve sarılarına batırıp.
  şairler uyaklara döker yalnızlıklarını.
  müzisyenler her zamanki gibi açtır.
  ve romancılar kaçırır meselenin özünü.
  ama pelikan kaçırmaz, martı kaçırmaz.
  pelikanlar dalıp dalıp yükselir.
  şok geçiren
  yarı ölü radyoaktif balıkları
  gagalarında sallayarak.
  kırmızı ve turunca
  çalmaya devam eder gökyüzü.
  her daim açtıkları gibi açar çiçekler.
  açar ama üzerlerinde
  füze yakıtlarının
  ve mantarların
  zehirli mantarların ince tozu var.
  bir milyon odada âşıklar yatar kenetlenmiş
  yitik ve barış gibi hastalıklı.
  uyanamaz mıyız?
  sevgili dostlar
  uykumuzda mı ölmeliyiz sonsuza dek?"
  
  (storie di ordinaria follia - 1981, marco ferreri)