stepan

• (bkz: stephen) (bkz: stefan)
• ... edip cansever'in "tragedyalar"inin yalniz, yalnizliga tutsak ve bir yalnizlik tarihini ustaca oren kahramani
• "...
  biz ikimizde yalnızsak.. ve işte bu durumda
  iki kişilik bir yalnızlık olmaz mı bizimkisi?
  yok sanki bir şey yapacak..."
  
  tragedyalar 5
• bir satranç oyuncusu olamayan kahraman.. lirik kahramanım..
  
  "duymuyorum ben acılarımı. ve yitirdim çoktan
  yitirdim bütün karşıtlıkları. ne umut
  ne umutsuzluk, ne hiçbir şey
  kurtaramaz varlığımı benim. ve yoğun bir anlamsızlığın içinde
  sanki renksiz, boyutsuz
  ve göksüz, zamansız bir evrende
  tek çıkar yol yaşamaksa lusin
  yaşıyorum ben de kaygısız
  değişmez bir anlamsızlığı böylece."
• "...
  sadece bir anlaşma! ne çıkar anlaşsak da biz
  ve bütün anlaşmaların dünyada
  sanırım bir anlamı var: yok gibiyiz hepimiz
  .."
• "...
  bana kalırsa adımıza
  hazırlanmış bir oyun var bizim
  hepimizi yalnız bıraktıkları bir oyun
  ve bilirler, insanlar yalnız kaldıkça
  konuştukları dil de değişir
  sonunda hiç anlaşamazlar
  ..."
• "...
  bulunmuş bir eşyayım sanki, örneğin
  bir para cüzdanı, bir anahtar zinciri
  ya da eski bir saat... her neyse
  kullanıyorum kendimi bulduğum gibi.
  ..."
• lusin'e ,
  
  "bense bir yalnızlık tarihini örüyorum ustaca. ve gelecekteki
  bir önseziyi kuruyorum şimdiden"
  
  ve
  
  "kopunca kendimizden. ve her şeyden biraz kopunca
  bir güç olduğunu sanırız yalnızlığın
  hatta bir bakıma övünürüz de onunla"
  
  ve de
  
  "korkunçtur, bana kalırsa adımıza
  hazırlanmış bir oyun var bizim
  hepimizi yalnız bıraktıkları bir oyun
  ve bilirler, insanlar yalnız kaldıkça
  konuştukları dil de değişir
  sonunda hiç anlaşamazlar. öyle ki
  bir zaman parçası içinde, bir durumun
  değişmez akışında, tekdüze
  kalırlar bir sıkıntı avcısı gibi
  ve bir gün anlarlar ki, bir güç değildir artık yalnızlık
  ve bunu anlayınca, işte o zaman lusin
  aşıvermek isterler bu zamanla durumu
  koşarlar, koşarlar tam sınıra gelince
  sanki o tel örgülere yapışmış gibi
  bir duman oluverirler ya da kaskatı
  bir kömür parçası, bir ceset...
  nedir bu durumda insanın anlamı?"
  
  diyen yalnızlık filozofu.
• anlatıcısının^* ağzından:
  
  stepan
  alkolden bir isa gibi pencereye gerilmiş
  elleri gökyüzünün kanatlarında
  ve alkol korumakta onu. ve zaman
  çekmekte kıvrımlarını ağdırmak için
  yalnızlığına stepan'ı
  bitmeyen bir insan yapmak için onu. ve ortaklaşa
  bir kasvet bağlantısına sığdırmak için
  zaman
  öyleyken direnmek istiyor setepan: bir ilinti!
  yani insandan bir isa gibi arıyor
  gittikçe daralan boşluğunda kendini"
  
  ...
  
  "stepan, bir yağmurluğun yerini bulamamış hışırtısı"
• "şaşırma bir gün mutluluk yerine
  daha hiç denenmemiş bir acıyla karşılaşırsan"^*