son insan

• ilk insan kadar şanslı olmayacak insan.
  
  kimse tarafından tanınmayacak, takılmayacak, en çömez... çocuğu olmayacak. anne ya da baba olamayacak; o kadar uzun boylu bilmiyorum...
• insanlık tarihinin sonudur. ama tarihini kimse okuyamayacaktır.
• "benim için büyük, insanlık için küçük bir adım" ^*
• insanlık bir anda yok olacağından (artık dünya mı patlar, güneş mi çarpar` :güneş çarpması`) olmayacak olan insandır.. olsa olsa çoğuldur bunlar.. son insanlardır..
• yeni doğan olacaktır. eminim bundan. yeni doğmuş bir bebek son insan olacak sonra yeniden başlayacağız. inşeru o da bi maymunun elinde büyümez. gerçi nerden bulacak maymunu şansı varsa belki bir tamagotchi..
• dünyada yaşamıyor olması beklenir. çünkü insan çok nadir bulunan türdeki gezegenlerden birinde var olmuş, kendi gezegeninden uzaya sıçrayabilecek zeka düzeyine erişmiş, eşine az rastlanır (henüz rastlanmamış demek daha doğru) bir yaşam formudur. insanın yaşamının dünyanın yaşam süresiyle sınırlı olması galaktik boyutlarda ciddi bir şanssızlık olacaktır. bu nedenle son insanın, başka birşeye dönüşmeden hemen önceki bir yaşam formu olarak galaksimizin bir köşesinde, muhtemelen yıldızlararası yolculuk eden bir koloni gemisinde yaşıyor olacağını umut edebiliriz. belki de başka bir yıldıza yollanmış, kendi türü çoktan yok olmuşken varacağı yıldızda uyanmayı ve yıldız gemisindeki makineler tarafından büyütülmeyi bekleyen dondurulmuş bir embriyo olacaktır.
• son insan muhtemelen biomekanoid bir varlık olacaktır. yarı insan yarı makine bir varlık olması muhtemeldir. teknolojinin allahlık edeceği zamanlarda yokedilen sistemlerden kaçabilecekse bile, insanoğlu herşeyin en kolayına kaçabilmek adına tüm angaryalarını yüklediği makinelere, çiplere ve teknolojilere kendi vucudunda da yer verecektir. dünya dışında yaşanabilir bir yer bulma olasılığı da, pioneer 11'in içindeki tabelayı şu anda küçük yeşil adamların bulmuş olma olasılığı kadardır. ışınlanmayı, paralel evrenler kuramını, başka bir galakside, samanyolunda dünyaya benzer bir gezegen bulma ihtimalini hiçe sayamayız elbette. ancak insanlık dünyanın yokolmasıyla kıyametini tamamlayacaktır. çünkü insan ne denirse densin çok kırılgandır. bu evren ayı gibidir insansa bir çöp parçası. insan bu evrenin dışına çıkınca harcanıp gidecektir. ancak insan bu kırılganlığını kendi kendine yaratacağı ve bedenine monte edeceği teknolojilerle gidermeye çalışacaktır. işte insan da kırılganlığını yokedip ölümsüz olmaya çalışırken giderek daha az insan daha mekanik bir yaratık halini alacaktır. güçlü olma ihtiyacı insanı insan olmaktan men edecektir.
  
  ölümsüz olmaya çalışmak insanlığın en başından beri yegane gayesidir. ölüm insanlığın korktuğu belki de tek şey artık. insanlar ne birbirilerinden ürküyorlar, ne de evrenin bu ayılığından. o yüzden insanlık güçlü olmak ve kaçabilmek için elinden geleni ardına koymayacaktır. işte bu çabaların bedeli de insanlıktan çıkmak olacaktır.
  
  insanlık ne yaparsa yapsın isterse kainatın öbür ucuna gitsin ölümden ve yokolmaktan kaçamayacaktır. koloniler halinde dünyanın yokoluşunu bir uzay gemisinden seyredecek olan bir nesil varsa da bunlar tam manasıyla insan olmayacaklardır. zaten hali hazırda insanlıktan yeteri kadar çıkmışız bir de bu var. belki de son insan çoktan ölüp gitmiştir bile bizim haberimiz olmadan...
• yaşam boyunca hissedilmesi büyük bir ayrıcalık olan duyguları, yaşama olanağından uzaklarda olan insandır. anlamsız ve ümitsiz bir son mücadeledir içinde olduğu.. sadece sabır ve şükür ile ayakta durur.
• (bkz: medeniyeti yeniden kurmakla gorevli siradan insan)
• bilim dünyasını ikiye bölen insan. bir ekol," en son doğacak çocuktur" derken; diğer ekol de "en son ölecek insandır" diyor.
  
  isviçreli bilimadamları ise son insan için, son doğacak çocuğun, en son ölmesi durumunda "budur" diyor.