sizli bizli konuşmalar ^*

• size feci halde yavşadığını ve bundan zevk aldığınızı zannettiğini hissettiğiniz bir tipi uzaklaştırmak için iyi bir yöntem
  -nassılsın yavrum eve gidelim mi?
  -pardon?!?
  -hani diyorum ki eve gitsekte birbirimizi daha yakından tanısak ben seni çok beğendim de ...
  -siz kim olmak ve benimle ne hakla bu şekilde konuşmak, bence siz aciliyetle yok olmak !!!
• ana baba ile çocukları arasında vuku buluyorsa 18.yy ingilteresini hatırlatır bana.anasına siz, babasına "bayım" diye hitap eden insanlardan çok onları böyle muma çeviren iblis ebeveynleri o özentilerinin kale duvarlarına vurarak dövmek isterim.
• (bkz: babanla sizli bizli konusmak zorunda kalmak)
• (bkz: sizli konusiyim derken bizli konusmak)
• sitem dolu konuşmalarda da kullanılabilir:
  -tabii beefendi aramayın siz sonra da neyin var diyin..hıh!
• yakin iki arkadas arasinda da eglenmek amaciyla kullanilabilen bir konusma sekli. genelde konusmanin bir yerinde taraflardan birinin gulme krizine girmesiyle son bulur.
• fransizlarda cok gorulur, (bkz: fransiz filmleri).
• karsimizdaki tekil kisiyle ikinci cogul kullanarak iletisim kurmak.
  
  yani siz diye hitap etmek… sizli bizli konusmanin “biz” kismi sadece deyimin icinde aksesuar. yani sizli bizli konusmak deyimi birine siz diye hitap edince onun size biz diye yanit vermesi demek degil…
  
  biz yine de sansliyiz, bazi dillerde bu deyim yok bile…
  
  bizim avam kulturumuze agirligini koymamis bir usluptur.
  
  buna ragmen okula basladigimiz ilk gunden itibaren “siz” diye hitap etmesini ogreniriz. ogretmenle aramizdaki farkin, “sen” diye hitap ettigimiz annemiz ve babamizdan otorite bakimindan ayristigini kavrayiveririz. bu daha ilk gunde kalemizde gordugumuz goldur okul cagimizda. “yani” deriz, “demek ki bazilari baskaca bir tur erk sahibi. onlarla komsunun kizini evcilik, mehmet’i de misket oynamaya cagirdigim zamanki gibi konusamam.”
  
  bazi aristokrat ebeveynler cocuklarini kucuklukten alistirirlar anneye babaya siz demeyi. bunlar ya ilerde pasa olacaktir, anne de pasa karisi, veya aile gelenegidir siyaset ve parasal gucleri-toplumsal statuleri uyarinca cocugun nereye varacagi da bellidir; daha bastan sizli bizli olmayi ogrenirler…
  
  biz genelde saygi duyudugumuz veya duymadigimiz yasca buyuklerle sizli bizli konusuruz. bu daha cok dogu kulturlerine hastir; yani kisiye degil de yasama, yasamisligina saygi… ancak kisiye de ayrica saygi duyuluyorsa tadindan yenmez…
  
  diger bir genelleme olarak, bizler, daha cok kravatla ve dopiyesle hizmet aldigimiz kurumlarda karsilastigimiz calisanlarla sizli bizli konusuruz. ye kurkum ye dunyasinin bir parcasidir bu tur kamusal alanlar.
  
  kibar insanlar, nezaket geregi ve bunu bir aliskanlik haline getirdiklerinden, kim olursa olsun, yeteri kadar yakinlasmadiklari kimseyle senli benli olmazlar. bu ne onlara uzak durmak istediklerini gosterir, ne de cok saygi duydugunu… bu tur aliskanliklarin kisinin kendiyle olan ic barisiyla iliskisi oldugunu dusunurum… prensipler, kendine saygi ve sonrasinda itiraf etmeselerde bir tur olumlu imaj kaygisi belki…
  
  biz bir “sen” toplumuyuz ancak “siz” demeye de cok usendigimiz anlamina gelmez bu. diyebiliriz ve deriz ancak cogunlukla genel gecer toplum gelenekleri goz onune alindiginda “siz”i sik sik duymak bizi irkiltir. kimse mahallesinin bakkalindan “iki paket x verebilir misiniz lutfen” diyerek hizmet ve mal satin almaz. bunu yapiyorsa mahalleden tasinana kadar bakkal amcasiyla arasina ebediyete kadar surecek bir duvar ormus olur.
  
  demem o ki bizim kulturumuzde “siz”mesafedir.
  
  bir baska dogu toplumu olan araplarda halkin birbirine “siz” demesi gulunctur… araplar devasa ve cok zengin kultur ve tarih birikimlerine ragmen hala halk arasinda “lutfen” demeyi ogrenememistir. halk arasinda “lutfen”li ve sizli bizli konusmak arap islam toplumlarinda kabul gormemistir.
  
  bildiginiz uzere fransizlar bu konuda ciddidir ve sizli bizli konusmak kulturun bir parcasidir. ozur diliyorum, fransizlarin pornografik yayinlarinda, cevirdikleri seks filmlerinde bile cogunlukla esler birbirine “siz” diye hitap eder. sokakta, bakkalda, otobuste, yasli, genc kim olursa olsun, aile icinde ve yakin arkadasliklar haric olmak uzere herkes birbiriyle sizli bizlidir. biriyle “sen” diye konusmaya baslamak abesle istigaldir ve rahatsiz edicidir. bunun ne sosyal statuyle ilgisi vardir ne de baskaca maddi bir durumla o kulturde…
  
  demem o ki sizli bizli olmak fransiz kulturu gibi kulturlerde “mesafe ‘ anlamina gelmez. kisiye ismiyle hitap ederler ama « siz » diye konusurlar mesela. « ayse, lutfen saati soyleyebilir misiniz? » gibi.
  
  kendi adima konusmam gerekirse, tanimadigim insanlarla, kendileri bana « sen » diye hitap etmeyi agizlarinda aliskanlik haline getirene kadar onlara « siz » seklinde hitap ederim...
• ne güzeldir siz ile başlayan cümleler ..o yeni tanışmalar,tanımazlığın verdiği o heyecan..biraz tedirginlik,biraz garipseme ama çokça da merak..herşey yenidir işte.
  
  siz derken birisine ,daha orasındayken ilişkinin..herşey olmanız mümkündür.nasıl tanınmak istiyorsanız öylesinizdir o günlerde..
  
  sonrasında yoktur bir numara.
• sohbet aracı ekşi sözlük mesaj fasilitesi olduğunda bazen çok sıkıcı olsa da tanışmak için ideal olan üslub.
  
  şimdi misal...bir yazar dikkatini çekmiş. okumuşsun entrylerini, bakmışsın ki kafa bir tip, senin yaşlarında, hemcinsin, böyle esprili falan... "dur bi mesaj atayım..." dersin, maksat muhabbet. "ya abi kopardın beni gece gece yaa...ne matrak bi olay bu. ehhehe..." demek istiyorsun mesela.
  
  ama yooookkk...olmaz öyle şey....
  
  bir kere (şahsım ve benzerlerim için konuşuyorum) iyi aile cocuğusun^*. öyle tanışmadığın adama laubali bir mesaj atıp direk enseye şaplak göte parmak olayına girmen abes kaçar, için rahat etmez. hadi sen piç olsan karşındakinin iyi aile çocuğu olma ihtimali var, adam "nedir bu yozluk azizim yauuvv...kendinize geliniz sayın bilmemkim" falan derse ne diceksin.göt gibi kalıcaksın tabi afedersin...e bi de sonra konuşurlar falan "yeni nesiller çok saygısız..." falan diye iyice boka sarar olay...
  
  işte bu sebeple döşenirsin şöyle sizli bizli, resmi bir mesaj; "gece gece çok güldürdünüz beni.entrylerinizi okudum hepsi pek şukela... neyse... size iyi akşamlar, bol entryler... :)"
  
  oldu mu şimdi? bu ne lan...dilekçe mi yazıyorsun? hani o samimiyet? ha, sorarım sana...bana böyle bir mesaj gelse, "ııyy..." derim "ne sıkıcı..."
  
  ama sonra tekrar düşünüyorum oturup; bi mesaj gelse böyle küfürlü müfürlü ona da laf ederim.derim "ulan çüşşş lan...kimsin lan sen zübük!".
  
  akabinde dönerim gene sizlere bizlere...sıkıcılar mıkıcılar ama allah başımızdan eksik etmesin kendilerini...