saçı

• [bir de kansız kurban dediğimiz saçı/saçılga vardır ki genellikle toprağa kımız, bulgur, yağ vs dökerek/saçarak gerçekleştirilir. (ki anadolu’da devam eden geleneklerdendir bu da, özellikle düğün törenlerinde gelinle damadın üstüne buğday, pirinç, yemiş vs atılır)
  
  kısrakların ilkbaharda sağılan ilk sütü yulafla karıştırılarak yayık’a “saçı kurbanı” olarak saçılır, ülgen’e dualar edilirdi.
  
  eski türklerde hemen hemen her şeyin bir ruhu olduğuna inandıklarını defalarca belirtmiştik zaten. bunlardan biri olan ateş ruhu en fazla hayatlarının içinde olan (soğuk bir coğrafyada yaşamaları nedeniyle) ve önem verdikleri ruhlardandı.
  
  kutsal ateşin başında yaptıkları bütün törenlerde kendi yedikleri içtikleri her şeyden ateşe de atmaları en bilindik saçı örneklerinden biridir. (su hariç, ateşe su dökmek ateş iyesine saygısızlıktır ve sonucunda başlarına felaket gelir.)
  
  su iyesi için yapılan saçıda da göle veya dere kenarına gidilip bir tür alkollü içecek dökülürdü. su/ göl/ pınar çevresindeki ağaçlara bez bağlanması da saçı geleneğinin bir yansıması olarak görülebilir…]
  (bkz: türk mitolojisinde kurban kültü/@ay hatun)