• kumtaşını düşük ısıda, hızlı bir şekilde pişirme yöntemi.
  • kelime anlamı mutluluk demek olan (japonyada bir ailenin ismi de) seramik pisirim yontemi. yontem de pisirilen parcanın fırından 800-1000 c de cıkarılıp talas yıınına atılmasıyla yapılıp bitirilir. bol efektli seramikler elde edilir/yıkanarak karbon tabakası altında kalan sırlar ortaya cıkarılır.
  • (bkz: raku partisi)
  • tmob jargonunda raki demek.
  • oldukca zahmetli bir pisirme yontemidir, firindan cikan parcalarin suya atilmasi, talasa atilmasi derken epey ugrastirir, bu arada da ortaligi zicar batirir. bu nedenle acik havada yapilir. deger mi bu kadar zahmete, ortaligi batirmaya derseniz, deger cunku bu teknik cok hos, baska turlu elde edemeyecegniz efektler olusur seramigini uzerinde. seramik demisken bir de (bkz: samot)
  • peki bir dönem çok moda olmuş ve hepimizin evine girip hayatımızı "ay yemek saati geldi", "oyun oynamazsak delirecek", "eğitmezsek salak olacak" diye işgal etmiş tamagotchi çılgınlığı çerçevesinde karşılaştığımız dinozor tamagoçinin plastik çerçevesinde yazan "raku raku dinokun" cümlesini, sıfatını, isim tamlamasını kim ve nasıl açıklayacak? senelerce dilime takılıp beni "rakurakudinokun rakurakurakororo" diye ziyan etmiş bu şüpheli japonca kullanımın açık ve net bir çevirisini bekliyorum. raku mutlu demekse, raku raku dinokun "çok mutlu dinozor yavrusu" demek olabilir mi? olabilir, neden olmasın diyor beynimin sol tarafı.

    (bkz: deductive reasoning)
  • (bkz: rakun)
  • japon amcaların yüzyıllar evvel oluşturduğu bir seramik pişirim tekniği. ama bugünküne en yakın halini 16. yüzyılda chojiro adlı japon arkadaşımız geliştirmiştir.

    zor olmasının nedeni çok büyük ısı değişiklilerinin yaşanması ve kapalı alan yerine açık alanda özel fırınlarda gerçekleşmesidir. raku tekniğinde olay seramiğin pişirim aşamasında isler sayesinde desen almasıdır. yani bu açıdan bakınca raku tekniği bir yerde ebru sanatını andırır bir yapıda. ikisinde de sanatçı sadece aracıdır. motifler kaos teorisine bağlı olarak şekillenir. ortaya çıkacağını, nasıl bir renk alacağını yüzde yüz kestirmek mümkün değil. "ol" dersin ve kendiliğinden olur. bu da bize birini hatırlatıyordur muhtemelen.

    olayın teknik kısmı ise şöyle cereyan ediyor. normal pişirimde işler fırına yerleştirilir ve fırın istenilen dereceye ayarlanır yavaş yavaş ısının artması beklenir, sonra fırın kapatılır. fırın tamamen soğuyunca seramikler fırından çıkarılır. ancak raku'da işler özel bir fırına yerleştirilir. yaklaşık 1200 dereceye kadar çıkartmak mümkün. seramikler çok hızlı pişer. istenilen sıcaklığa erişildiğinde fırının kapağı açılır. kor haldeki seramik özel maşalarla tutulur ve önceden hazırlanan tenekelerin içine konulur. tüm olay da bu tenekelerdir zaten. tenekelerin içinde çam iğdesi, muz kabuğu, talaş gibi binbir çeşit doğal madde bulunur. kor halindeki seramiği tenekeye koyunca haliyle bunlar tutuşur ve o esnada kapak kapatılır. seramik ve bu otların bir arada yanması beklenir.

    teneke kutulara koymadan önce fırından kor halde çıkarılan seramikler doğal olarak termal şoka girer ve çatlaklar oluşur. işte tenekelerdeki bu otların çıkardığı isler de bu çatlaklardan içeri nüfuz eder ve birbirinden acayip efektler ve renkler oluşmasına sebep olur. tenekedeki kimyasal reaksiyon bittikten sonra seramikleri çıkarabilirsiniz. evde denemeyin.
  • her türlü maske kullanımına ragmen sonunda zehirlenilen eylem.
  • japonya'da özel olarak çay töreni için tasarlanan kurşun sırlı seramik kap.
hesabın var mı? giriş yap