pastoral şiir

• genellikle doğa tasvirlerine yer veren şiir türü. ^*
• fr. bucolique siirdir. idylle'lerde bu siir türüne örnektirler kisa, dogaya ask temali siirlerdir
• çoban ve kır hayatını, doğa güzellerini anlatan şiirdir. bu tür şiirler her türlü süsten, sözcük oyunlarından, gösteriş ve yapmacıklıktan uzak, sade, yalın bir üslupla yazılır. çoban şiiri de denen bu şiirler bir çobanın ağzından anlatılıyorsa idil, birçok çobanın ağzından anlatılıyorsa eglog adını alır.
• (bkz: troubadour)
• (bkz: ıslak ıslak) (bkz: cem karaca)
• köyü, köylü yaşamını anlatan; çobanları, kır güzelliklerini konu edinen şiirlerdir.
  
  pastoral sözcüğü, latince olan ''pastoralis'' sözcüğünden türemiş bir terimdir. ilk örnekleri grek edebiyatında görülen pastoral şiire, grekler, ''bukolik'' derlerdi. pastoral şiirin diyalog (ikili konuşma) biçiminde yazılanlarına eglog (eclogue) kır güzelliklerini ve çoban yaşantısını anlatanlarına da idil (idylle) adı verilir.
  
  pastoral şiirler, gerçeklik niteliği bulunmayan imgesel ürünlerdir. bu nedenle, pastoral şiirlerde, gerçek doğayı ve köyü aramak boşunadır. zaten günümüz ozanları, bugün, başlı başına pastoral şiirler de yazmamaktadırlar.
• modern türk edebiyatında ilk örneğini 'sahra' adlı şiiriyle abdülhak hamid tahran'ın verdiği şiir türüdür.