• geun-shik jo'nin yönetmenliğini üstlendiği 2006 yapımı güney kore filmi. başrollerde güney kore filmlerini izleyenlerin tanıyacağı byung-hun lee var. soundtrackleriyle de filmin drama yükünü arttıran bu film, roy clark'ın yesterday when i was young'ıyla üzücü tim'e el sallıyor.

    https://www.youtube.com/watch?v=xlepsotdhjq
  • güney kore hastalarına hitap eden çok güzel bir film...sevenleri bilir pek mutlu bitmez aşk filmleri...her zaman şiirsel anlatımlı güzel bir dram olur...bu filmde de bu olay fazlasıyla var...izleyiniz...
    imdb
  • --- spoiler ---
    geleceğin güney koreli profesörü; köylü, çiftçi ve kütüphane sorumlusu kuzey koreli bir kızın hüzünlü aşk hikayesini ele alan bir film. köy sahnelerinin neşeli bir atmosfer ve süreklilikte ilerlemesiyle, finale doğru hüzünlü bitmesiyle neticelenen de bir film.

    kızın ortamdakilere kitap okuma sahnesi ile aşıkların ilk öpüşme teşebbüsünde koptum.*

    o değil de filmde mum ışığını görüp acaba eskiden bundan ötürü çokça yangın çıkmış mıdır diye düşündükten beş dakika sonra, güzelim kütüphane yandı be!

    neyse sonlara doğru; babası vaktiyle kuzey kore'ye iltica etmiş olan kız ile güney koreli gencin hazin sonu casusluk suçlamaları nedeniyle, kötü polis sorgulamalarından geçer ve araya gencin zengin babası da girince serbest bırakılırlar. sorgu sahneleri abartı geldi bana. finale doğru kız, genç erkekten kaçar gider yoluna. benim anlamadığım ise birçok ağır aşamadan geçtikten sonra nedendir bu ayrılık ve kaçış kararı? ilginç. belki de sorgudayken hem aşık hem ödlek olan erkeğin, kızı tanımadığını söyleyip inkar etmesinden de kaynaklı olsa gerek. ki filmin sonuna doğru, sırf kendisini düşündüğünden böyle bir inkara başvurduğunu itiraf ediyor zaten. ben de diyorum ki aşk, cesarete gebedir yiğidim! diğer bir seçenek ise kızın, bu aşkın daha fazla ağır senaryoları kaldıramayacağına olan umutsuzluğuydu. öyle ya da böyle bence bir şans verip denemeliydi ki aşk, kaçışlardan beridir.

    aradan yıllar geçer bizim oğlan emekli profesör olmuş. o süre zarfında hep aramış ama bulamamış. sonunda kendisine yardım edenlerle beraber bir şekilde yerini öğreniyorlar ancak o da ne, kızımız çoktan ölmüş. ondan geriye kalansa bir ağaç ve bir kutu fotoğraf. profesör kutuyu açıp ağlaya ağlaya bizi de duygulara gark ede ede filmi bitirir ki bu sahnenin benzer finalini biz hint filmi olan ghajini'de de görüyoruz ki aamir khan'ın işte o finali, bu finalden daha iyidir derim. velhasıl iki aşığa da noksanlık yüklenmiş, komedi ve dram yüklü bir güney kore filmi. izlenebilir ama çok da büyütülecek bir film değil tabi.
    --- spoiler ---
hesabın var mı? giriş yap