niyesiz

• niye sorusunun sorulmadığı, illa bir nedeni/niçini/nasılı olması gerekmeyen ve varsa bile aslında sorgulanmadan kabullenendir.
  
  huzursuz ruhlar, bol miktarda sebeb aramalarına rağmen, kimi zaman oluyorsa, varsa, yaşanıyorsa vardır. var olmaları kendi başınlarına yeterlidir görüşüdür. kimi zaman hayatta her şeyin sorgulanamayacağını, her şeyin neden-sonuç ilişkisine bağlanamayacağına en azından bazı şeyler için bu ilişkilerin zaman içinde bir gün kurulacağına ilişkin beslenen inançla ilgildir.
• kabullenmek istenilmeyen , ama yine de arapsaci hale gelmesinden korkulan, insanin icini disini karistiran meselelerin kurcalanmamasi elbette iyidir. fakaaat..
  
  eger konumuz cevabi olmayan sorular degilse belki yine de bir gayret gostermek iyi olabilir "herseye ragmen". cunku:
  (bkz: bazen soru sormak cevap almaktan daha onemlidir)
  
  soruyu dogru sorabilmek de ayrica burada kritik faktordur. burada felsefe yapma arkadasim diyen bir insanin cigirisini goruyorum aslinda. evet, bazen bu dogrudur, felsefenin kantarinin topu kactiginda. ama genellikle yanlistir diyorum.
  
  son olarak, insaniz, insanin yapisi geregi sorulmayan sorular, irdelenmeyen konular, bugun bizi rahatsiz etmese de, bir gun mutlaka bir sekilde bunyeye rahatsizlik getirecektir. dogru sorular soruldugu, dogru zamanlama secildigi, ve (mumkun oldugu kadar) iyi niyetle yaklasildigi takdirde "niyesiz"lik alternatifi olan bu diger secenegi tercih etmek lazim bana kalirsa, adina "cozume yonelik olumlu sorgulama" diyelim mesela.
  ve sonucta mutlaka sorunun muhatabi, bir seyler uretecektir cozume ulasmak yolunda. belki buna (ve kendisine) guvenmek icin zaman gereklidir. "niyesiz"lik ise, bu acidan bakildiginda birgun birisi bu yaklasimi gosterene kadar sorunu ertelemektir olsa olsa. ferah ferah kabullenmekdegildir. bunye illa ki puskurtup fiskirtir birseyleri.