*

  • ister anneanne ister babaanne olsun, bu buyuklerimizin gencliginde hep mahallenin, kasabanin, koyun en guzel kizi olarak bilinmeleri durumudur. alin bir ya$li teyzeyi kar$iniza, gencliginden konu$un, veya konu$an bilen birisi ile konu$un, soz donup dola$ip buraya gelir. bu teyzeler gencken hep cok guzeldirler, me$hurdurlar. bana bomba gibi geliyor ama ya$ ba$ gelince acaba biz de mi oyle olucaz... gariptir bu durum. tecrube ediniz.
  • bu hikayeler bize balon gibi gelse de fotograflarini cikarip takaaa diye gozumuze soktuklarinda utanc icinde ezilip, "vayy be ne kadinmis" deriz. bu kisa sureli saskinligi atlattiktan sonra, yine ayni igrenc suphecilikle "acaba o donem fotograf tekniklerinde mi bi numara vardi?" diye daha da alcaltici dusunce bataklarina saplaniriz
  • o donemki fotograflarin siyah beyaz olusundan ve butun siyah beyaz fotograflarin cok guzel cikmasindan midir, eski nesilin topluca guzel olmasindan midir, havasindan midir suyundan midir bilinmez ama tersini ispatlayacak hic bir kanita rastlayamadigim genelleme.
  • bir zamanlar bir gözlemecide bir nine tanıdım, mavi nine. hayatımda gördüğüm en mavi, en güzel gözlere sahipti, belki de buruşmayan tek organı olan o gözler bile onun gençliğindeki güzelliğini anlatıyordu..
    yalnızca o gözlemeci mavi nine bile ninelerin gençliğinde güzel olma ihtimalini binbir kat arttırıp, yüzde bir gülümseme yaratabilir.
  • belleri de inceciktir, iki elin baş ve işaret parmaklarını birleştirerek halka yapıp ortalama bel öçülerini de gösterirler.
  • bu ninelerin kızları da -ki biz onlara genellikle anne deriz- evlendiklerinde 47 bilemedin 48 kilo olurlar.
  • (bkz: ben güzel miyim diyen kadın/@conaskimi)

    gençliğini bilmem, ben yaşlılığını biliyorum. hepimiz ölelim o yaşasın. öyle güzel bir kadındı.
hesabın var mı? giriş yap