muzlim
-
-
karanlık, korkutucu, ürkütücü.
-
-
iyice hatırlıyorum ki abla, ben muzlem ve nihayetsiz bir boşlukta; istinatsız. vücutsuz asırlarca döndüm dolaştım. (bkz: hepimiz birbirimizin örneğiyiz)
-
karanlık, bilinmeyen, dehşetli.
-
arapça, izlâm “karanlık olmak; karanlıkta bırakmak”tan muzlim,
1. karanlık.
örn --> eğil, bak sevgilim, bu muzlim kuyu / daldığı hudutsuz, sâkin uykuyu / hep aynı rûyâda geçirmektedir. (bkz: necmettin halil onan)
2. (mec.) açıkça anlaşılmayan, sonu belli olmayan, gizli, şüpheli, meçhul.*
örn --> artık muzlim ve muğlak felsefe meseleleri içinde vakit geçirmiyor. (bkz: cenap şahâbettin)
3. uğursuz, korkunç.*
örn --> intihar edeceklerin sâbit ve muzlim bakışıyle denize baktılar. (bkz: ahmet hâşim)
ek bilgi:
muzlime (sıf.): muzlim kelimesinin tamlamalarda ortaya çıkan aynı mânâdaki (bkz: müennes) şekli: “leyâl-i muzlime: karanlık geceler.”
kaynaklar:
1- tdk
2- muzlim/lgatim -
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap