mr. parkinson

• bir didem madak şiiri.
  (bkz: grapon kağıtları)
  
  her gün uzak ülke kırpıntıları dökülür
  güneşin ceplerinden.
  yoksul aile babası cebi gibi,
  biraz kasvetli ve susam kokulu.
  sanki gretagarbo artisti ölür gibi
  gün batana dek karabasanlar dolaştırır
  sokaklarda hırdavatçılar
  gecenin her köşesinde sarhoşlar gündüzü kusarlar
  güneş vergi iade zarflarında saklanır.
  ucuz elbise askılarında tiril tiril
  amortiden bir deniz sallanır.
  sabaha karşı nemli bir ıslık
  bir köşede siftinip duran sokak kedilerinin
  tüylerini tarazlar
  yampiri bir yağmuru seyreder
  dizilip rengârenk pis kediler
  
  boyozcular
  elleri yağlı, gözleri yağlı
  gönülleri yağlı pis adamlar.
  güvenoyu alamamış martılar.
  kemeraltı çarşısına alışverişe çıkarlar
  otuz iki yerinden bıçaklanmış aşklar damlar gözlerinden.
  kulenin altında bekler her öğlen mr.parkinson.
  bu şehirde adamın biri
  her öğlen bir deprem bekler.