mia fora thymamai

• arleta'nın 1982 yılında seslendirdiği sade ama derinlikli şarkısı. ezgi olarak bir tek gitar var arka planda, önde ise sakin bir ses. bir terk ediliş en yalın biçimde nasıl anlatılır sorusunu cevaplayan bir yalnızlık şarkısı.
  
  sözleri şurada: http://www.stixoi.info/…&act=mobdetails&song_id=770
  
  çevirisi de şöyle:
  
  yağmurlu gece, elim boşlukta
  seni bulmaya çalışıyor ya, bilmiyor ki
  nerede bulsun seni
  
  bir zamanlar hatırlarım severdin beni
  şimdi, yağmur...
  bir zamanlar hatırlarım konuşurdun benle
  şimdi suspus...
  
  taş kesildi ses, nasıl ağlasın
  alevlendi sen gittiğinde
  binlerce dert
  
  bir zamanlar hatırlarım severdin beni
  şimdi, yağmur...
  bir zamanlar hatırlarım konuşurdun benle
  şimdi suspus...
  
  gün ışıyacak ve geçip gidecek
  beni hüzne bulayıp silecek hatrından
  tıpkı senin gibi...
  
  bir zamanlar hatırlarım severdin beni
  şimdi, yağmur...
  bir zamanlar hatırlarım konuşurdun benle
  şimdi suspus...
• gece gece içimi parçalayıp geçmiştir. bir kelime anlamadığım halde nasıl bu kadar çok şey hissettirebiliyor? müthiş bir parça ve bir o kadar eşsiz bir yorum. müziğin, hislerin, yalnızlığın, pişmanlığın ne denli evrensel olduğunu anlıyorsunuz.
• sabah tekrar önüme düştü, ben bir yerleri terk ederken ve bu şarkının bazı şeyleri bırakmaya ne kadar yakıştığını düşünürken şarkı da tekrar canlandı. çok çok çok güzel bir şarkı. insanın içinden bir şeyleri alıp uzaklara götürüyor.
• bir kere dinleyip bırakmadığım parçalardandır.
  
  (bkz: ilk duyulduktan sonra defalarca dinlenen şarkılar)