mütecanis

• homojen anlamına gelen kelime, bağdaşık da denebilir.
• bağdaşıklık anlamına gelen arapça kökenli bir kelime.
  
  (bkz: uğrunda ölünecek tek bir gaye vardır ki; o da mütecanis, müstakil bir türkiye'dir)(bkz: mustafa kemal atatürk)
• arapça tecânus “bir cinsten olmak”tan mutecânis,
  
  1. birbiriyle bağdaşan, bağdaşık.
  örn--> ittihat ve terakkî fırkası mütecânis, birbirini tutan ve tamamlayan bir kabine kuramamış olmanın sıkıntısı içinde iken avrupa sosyetesinin fantezisi olan sait halim paşa’yı sadârete getirdi. (bkz: sâmiha ayverdi).^*
  
  2. bir cinsten, bir türden olan, türdeş, hemcins.
  örn--> bağdat semtinde bâdiye-nişin olan baclan kürdü dedikleri tâife ki kürt-arap beyninde mütecânis bir tâifedir… (bkz: naîmâ)
  
  3. homojen.
  4. (dilb.) eş sesli.^*
  
  kaynaklar:
  1- tdk
  2- mütecanis/lügatim