• nobel ödüllü yazar annie ernaux'nun (ve boşandıktan sonra kamerasını alan ama filmleri annie'ye bırakan eşinin), 1972-1981 yılları arasında super 8 kamerayla çektiği görüntülerden derlenerek oluşturulmuş (annie hanım ve oğlu david tarafından) 2022 tarihli film. incelikli ve etkileyici. ailesiyle dünyanın epey bir kısmını gezmiş bir yazarın, hayatını görüntüler üzerinden son derece edebî olarak yeniden yazması. tanımlaması zor bir çalışma.

    fransa'dan başlayıp şili'ye, valparaiso'ya uzanan, oradan annecy, fransız kırsalı, beyrut, tanca, fas; manş'ı geçip ingiltere, akabinde arnavutluk, ver elini toledo, madrid, boğa güreşleri; korsika, lizbon, moskova ve lenin mozolesi. muhtemelen arada atladığım birçok şehir ve sembol.

    1989'dan önce, yani henüz sosyalizmin çökmediği, tek tipleşmemiş, karizmatik bir dünyada geziyor ernaux ve bunun yansımalarını bariz bir şekilde bize hissettiriyor. annesinin önlüğünde hep kırıntılar olması gibi detaylarla sınıf çatışmasını; bir süre sonra aile üyelerini çekmeyip manzaraya yönelen kamerayla karı-koca çatışmasını; keza henüz betonun görülmediği kırsalla ekolojik çatışmayı ustaca anlatıyor.

    82 yaşındaki bir yazarın, hayatını, hem fiziken hem ruhen "sararmış", eski görüntüleri üzerinden yorumlaması; üstelik politika, edebiyat, sinema gibi modern hayatı belirleyen öğelere referans vererek bunu yapması. derin iş.
  • bugün kadıköy sinemasında annie ernaux'nun da katılımıyla izlediğim yönetmenliğini yazarın oğlu david ernaux'nun yaptığı 2022 yapımı film.

    annie ernaux'nun eski eşi philip ernaux'nun 1970lerde çektiği, çoğunlukla annie ernaux'nun, oğullarının ve gezdikleri yerlerden enstantanelerin perdeye yansıdığı filmin montajını david ernaux yapmış. annesinden film üzerine bir şeyler yazmasını istemiş ve kurguyu bu yazılanlara göre oluşturmuş.

    tipik bir belgesel film olmaktan ziyade, perdede akan görüntüye eşlik eden annie ernaux'nun sesi, dönemin olaylarını kendi ailesi üzerinden anlatıyor. sıradan bir aile hikayesi olarak da kalmıyor, sosyolojik ve politik çıkarımlar, yer yer sol görüş filmin içerisinde kendine yer buluyor.

    annie ernaux boşandığı eşinin çektiklerini yeniden izlerken bir hüzne boğulmadığını yalnızca akan zamanı kaybetmemesinden doğan bir melankoli hissettiğini söyledi, ve eski eşine bu görüntüleri çektiği için teşekkür etti.

    yazınlarında kendi kişisel belleğindeki olaylardan, yaşadıklarından ve güncesine yazdıklarından beslenen annie ernaux, yine bu film için bir şeyler yazdığında da kendi belleğinden beslenmiş. kitapları gibi bu film de oldukça otobiyografik. insan dünya içerisinde edindiği onlarca personayı nasıl bu kadar kuşkusuz ve korkusuzca herkese sunabilir ve bunu bir şekilde sanata dönüştebilir bilmiyorum. bu bana oldukça cüretkar bir davranış gibi görünüyor.

    kürtaj'da başından geçenleri tüm açıklığıyla anlatan, yalın tutku'da hissettiği aşkı en yalın ve tutkulu haliyle kaleme alan annie ernaux, film için seslendirdiği metinde de aynı cüreti gösteriyor. aile yaşantısının en güzel günlerini açığa çıkarırken, aile çatısının başına nasıl yıkıldığını çekilen görüntüler üzerinden betimlemekten çekinmiyor.

    kendisiyle fransızca bilgim olsaydı özel olarak kadınlık ve yaşam üzerine konuşmayı çok isterdim. fakat bunun için ürettikleriyle yetineceğim. özellikle alt sınıfta büyümüş ve zamanla entelektüel birikim kazanmış biri olarak annie ernaux'nun gençliğine oldukça yakın hissediyorum. yaşamı bu yalın ve olduğu gibi kabul etme halini seviyorum. bu ne yazık ki hiçbir zaman benim içkinleştiremeyeceğim bir bakış yaşama karşı. bu yüzden kendisini okumak beni dinlendiriyor. yaşamın karmaşıklığından sıyrılıyorum. tıpkı bu filmde olduğu gibi.

    izleme fırsatı bulursanız ve annie ernaux'nun yaşantısına ilgi duyuyorsanız kesinlikle izlemelisiniz dediğim bir film.

    görsel
  • bu arada, les années super 8 derken zannediyorum vite olarak, sekiz rakamına gönderme yapılarak, hızlı seneler denmek istenmiş. türkçeye süper sekiz yılları diye çevrildiği için eklemek istedim. belgeseli izleyemedim fakat durum buysa çeviri facia.

    + difosforilasyon, mesaj atarak super 8'in aslında 8mm kamera olduğunu belirtti. cehaletimi hafiflettiğinden kendisine buradan teşekkür ediyorum.
  • nobel edebiyat ödüllü yazar annie ernaux’un senaryosunu yazdığı ve 8mm hatıra filmlerini bir araya getirerek hazırladığı ‘super- 8 yılları’ ilgi çekici olmaktan uzak kişisel bir dia gösterisi olsa da kötü bir 60 dakika geçirmedim. yer yer duygulandım bile diyebilirim.
hesabın var mı? giriş yap