kiraz mevsimi

• (bkz: şimdi sevişme vakti)'nin mevsimi..
• mayıs ortası.
• sevdiğinizi her görüşünüzde gelen vakit...
• birbirileriyle pek alakalı olmamakla birlikte kiraz mevsimi hem kışlık odun alma mevsimidir hem de sevişme vaktidir...
• (bkz: le temps des cerises)
  fransizca öğrenen herkesin dinlemis olmasi kuvvetle muhtemel
• (bkz: mayıs sıkıntısı)
• beklemelerin anlam bulduğu mevsim.
  
  ümidin mevsimi, ummak zamanı.
  ve
  yeşilin mevsimi, yaşamak zamanı
  sarının mevsimi, sarılmak zamanı
  kırmızının mevsimi, dudak... yanak...
  öpmek zamanı.
• bir başka başlıktan usulca süzülen şiirde anlatılan mevsim^*:
  
  çıplak heykeller yapmalıyım,
  çırılçıplak heykeller
  nefis rüyalarınız için
  ey önünden geçen ak sakallı kasketli,
  yırtık mintanından adaleleri gözüken
  dilenci
  sana önce
  şiirlerin tadını
  aşkların tadını
  kitaplardan tattırmalıyım
  resimlerden duyurmalıyım, resimlerden...
  
  şu oğlan çocuğuna bak
  fırça sallıyor
  kokmuş manifaturacının ayağına
  dörtyüzbin tekliğinden
  on kuruş verecek
  
  seni satmam çocuğum
  dörtyüzbin tekliğe,
  ne güzel kaslarin var
  ne güzel bileklerin
  hele ne ellerin var, ne ellerin.
  
  söylemeliyim,
  yok
  yok... meydanlarda bağırmalıyım.
  bu küçük
  güllerin buram buram tüttüğü
  anadolu şehri kahvesinde
  kiraz mevsiminin
  sevişme vakti olduğunu.
  
  resimler seyrettirmeli, şiirler okutturmalıyım
  baygınlık getiren şiirler
  kiraz mevsimi, kiraz
  küfelerle dolu pazar.
  zambaklar geçiriyor bir kadın.
  bir kadın bir bakraç yoğurt götürüyor
  sallıyor boyacı çocuğu fırçasını
  belediye kahvesinde hâlâ o eski, o yalancı
  o biçimsiz bizans şarkısı.
  
  sana nasıl bulsam, nasıl bilsem,
  nasıl etsem nasıl yapsam da
  meydanlarda bağırsam
  sokak başlarında sazımı çalsam
  anlatsam şu kiraz mevsiminin
  para kazanmak mevsimi değil
  sevişme vakti olduğunu...
  
  bir kere duyursam hele güzelliğini, tadını,
  sonra oturup hüngür hüngür ağlasam
  boş geçirdiğim, bağırmadığım sustuğum günlere
  mezarımda bu güzel, uzun kaşlı boyacı çocuğunun
  oğlu bir şiir okusa
  karacaoğlan'dan
  orhan veli'den
  yunus'tan, yunus'tan...
  
  sait faik abasıyanık, "umut şiirleri".
• sonrasinda hüznün kuslarini cagirandir. ama öncesi biraz kizil. korkuyla yastiga düsen baslar, sabah iz birakmadan uyanir. eller yikanirken belki yüzüncü kez, ayni gün bircok keder biriktirir. silinmez yontusu gecmis kiraz mevsimlerinin. yikim bir yeniden dogus icermez her dem.
  
  aynalarin yaniltici bugusunda bir adam tras olur yapayalniz. mutfaktan bir ses gelir zanneder. tam kafasini cevirdiginde yalnizlik bir cizik atar boynuna...kanar.
  
  sonra pijamalarinda bir gül belirir. yatagi gül olur, elleri sonra. adam bastan asagi gül olur yalnizliktan.
  
  pencerede son kirazlar koparilmayi bekliyor komsunun cocuklari tarafindan.
• bir dogum gunu bildirimi de olabiliyor bazen.
  -babaanne halam ne zaman dogdu.
  -kiraz zamaniydi galiba..
  -e peki babam
  -o da orak ayindaydi herhalde, ne bileyim ben...
  -???