ismail uyaroğlu

• iyi antolojiler dışında ismi pek anılmayan şairlerimizden biri. peygamberlere seslendiği nefis bir şiirini hatırlıyorum da; bu tür konulardaki açık sözlülüğü de bu “anılmama” mevzusuna sebep olmuştur sanırım. ölüm, cahillik, din, yoksulluk, aşk ve tabi cinsellik gibi konularda hem ağzına geldiği gibi haykırmış hem de sağlam bir duyarlılığı yakalayabilmiştir. eskiden kelepir'de kitaplarına rastlanıyordu, onlar da tükenince bir daha basmadılar demek ki..
  
  google şunları diyor kendisi için
  
  1948 yılında balıkesir'de doğdu. istanbul eğitim enstitüsü türkçe bölümü'nü bitirdi. kahramanmaraş, malatya, kars ve istanbul'da öğretmenlik; öğretmenlikten ayrılınca düzeltmenlik ve metin yazarlığı yaptı. şiirleri gösteri, militan, milliyet sanat, sanat emeği, yansıma, yazko,yeni a, yordam gibi dergilerde yayınlandı. başlangıçta, kuşağından abdülkadir bulut ile ortak söyleyiş nitelikleri taşıyan lirik ve yalın şiirlerine, şaşırtmacalara dayalı, özdeyişi andıran dizeleri içeren uyağa yaslanan bir yoğunluk eklendi.
  1960 sonrası toplumcu şiirin ikinci kuşak şairleri arasında yer alır.
  
  yapitlari
  gül sağnağı (1976, çocuk şiirleri)
  çocuk ve şiir (1977, çocuk şiirleri)
  aşktan ve umuttan aldım rengimi (1978)
  yakında (1980)
  hayatı karşılayan şiirler (1981)
  şiir kitabı (1982)
  bir demet diken (1983)
  5+2'ler (1984)
  ve aşk (1985)
  ateşin içinden (1986, toplu şiirleri)
  en eski yalnızlığımdır aşk benim (1987)
  şiir ölümcül yolculuğun senin (1987)
  ödülleri
  1974 milliyet sanat dergisi yılın en başarılı genç şairi ödülü
  1978 türk dil kurumu çocuk yazını ödülü
  1981 yazko şiir büyük ödülü
• siir sevmeyen biriyseniz ve bir kitap kitligi durumunda "eh, siir de olur" diyerek tanismissaniz siirleriyle, okurken sasirmaniz, hayran olmaniz, icinizin kararmasi, gogsunuzun daralmasi, bunalmaniz, siirden iyice sogumaniz, gununuzun icine edilecek kadar keyfinizin kacmasi olasiligi yuksektir.
  
  sonrasinda siir sevmemeye devam edersiniz ama dergilerde, antolojilerde gozunuz adini arayabilir, ustelik bulmaktan mi bulamamaktan mi daha memnun olacaginizi da kestiremeyebilirsiniz.
  
  zira okudugunuz kadariyla;
  kimi kederle beslenmistir kelimelerinin,
  kimi kelimeleri paslidir.
  ne kadar kafiyesi varsa siirlerinin,
  hepsi de olumle cinaslidir.
  
  sairin kendisinin de siirlerini cok ic acici buldugu soylenemez. bir kitabi hakkinda soyledigi su sozler vardir mesela:
  "cikacak kitabimi, kimseye imzalayip vermek ya da gondermek istemiyorum. ne dostlarima ne de sevdigim, saygi duydugum kisilere, hic kimseye. kendini begenmislikten falan degil, bir insanin kendi eliyle - alin, acimi okuyun - demesinin yakisik almayacagina inandigimdan."
  
  hele bir de kedisiyle karsilikli cekildikleri koselerinde nasil usul usul olduklerini, ve hayati sehvetle tirmaladiklari eski gunleri nasil ozlediklerini anlatan bir "kedileri severken aglayiniz" siiri vardir ki,
  okumayiniz.
  ya da illa okuyacaksaniz,
  okurken aglayiniz.
• "aşktır, muhabbetle öldürür" şiirinin şairidir.
  
  aşktır, muhabbetle öldürür
  
  aşksın ne de olsa
  soylu bir yanın var
  incelikle davranır öldürürken
  muhabbetle verirsin ağını
  
  yırtması gibi dikenin sevişirken
  hafifçe gülünün yaprağını
• (bkz: kedileri severken ağlayınız)
• (bkz: şiir sevinci/@karviskali)
• (bkz: kocaklama)
• (bkz: nöbet tutar gibi/@evin)
  (bkz: ürkek/@evin)
• (bkz: acımın gülüdür şiir/@karviskali)
  (bkz: gül yaprağı/@karviskali)
• (bkz: iç içe/@ben olmusum nick)
  (bkz: konuşma/@ben olmusum nick)
  (bkz: uçurum/@ben olmusum nick)
• (bkz: baykuşlu şiir)