horgörü

• hoşgörünün zıddı efendim.. mizaç haline gelmeyiveregörsün... çekilmiyor..
• (bkz: hor görmek)
• hoşgörüden esinlenerek oluşturulmuş zoraki bir sözcük. "hoşgörü"nün kapsadığı "bir olaya veya kişiye yönelik bakış açısı" anlamını vermiyor. bu nedenle hoşgörünün tezatı olarak kullanılması pek doğru gelmiyor bana.
• (bkz: contempt)
• hoşgörünün karşıtı değil, ikizidir. şimdi burada biri benim x, y, ya da z olmama hoşgörü gösterdiğini söyleyecek olsa cümle içinde kullanarak örnekleyebilirdim. başka zaman artık.
  
  edit: ya da ben gene de örnekleyeyim, ne olacak ki.
  
  hoşgören: mehmet sen her ne kadar x/y/z olsan da ben seni/bunu hoş görüyorum. anlayışla karşılıyorum.
  mehmet: anlayışını skym! sen kimsin la göt! ne zaman oraya çıkıp yukarıdan bakmaya başladın da beni hoş görüyorsun?! hoş görüyormuş... it... sigigit!
  
  ek: ideal olan bu ama kalp kıramam ben, gerçekçi olalım. muhtemelen bunu içimden der, dışımdansa muhatabımı kullandığı kelimeler üzerinde düşünmeye davet ederim.
• görme bozukluğu, hem yakını hem de uzağı.
• bir özdemir asaf eseridir; kısa ve özgün anlatımıyla üzerinde düşünülesi bir şiirdir, güzeldir.
  
  ''senden korktuklarından
  yaptılar yeni bir çan...
  her çaldığında
  bir ürkü perdesi açan.
  
  oysa
  yapılan
  en yeni çan;
  en eskisinin sesiyle çağıran.
  
  ben bir çan tanıdım
  beni hep çağıran...
  adı git çanıydı,
  hep bir yol açan.
  
  gide-gide
  geldim hep kendime.
  bendim hep ben, kendimi
  kovalayan ve kaçan.''
• (bkz: aşağısamak), aşağılama