heybe

• kilim veya halidan yapılmış iki gözlü çanta....
• hurcun, taşıma hayvanlarının (kadana, katır, at, deve, eşek) iki yanına asılarak heybe olarak kullanımı da vardır.
• (bkz: heybeliada)
• iranlı hanımefendi bakiyyih nakhjavani'nin inkılâp yayınlarından çıkan bir kitabının adı.
• bir sevinme,ferahlama nidası.ama biraz uzatılarak söylenmelidir.-heyyyyyy beeeeeeee!!!
• istanbul'un anadolu yakasında, hatta belki de sadece erenköy taraflarında yeni yeni açılmaya başlamış marketler zinciri.
• şok tarafından satın alınmasıyla, suadiyede yüzer metre arayla üç şubesi olan marketler zinciri.
• şükran kurdakul'un bir şiiri:
  
  doğumu antalya'dan getirdim,
  yenikapı'nın bilmediğim bir evinden..
  binbaşım yeni gelmiş cepheden,
  anam en güzel yaşında.
  
  çocukluğu topkapı'dan getirdim,
  tarhana çorbası kokar.
  bir gecesini görsem yetimliğin aynasında
  anıları durdurmak gelir içimden.
  
  ilk gençliği izmir'den getirdim,
  özgürlük sözcüğü yetmez anlatmaya..
  nasıl sığmış avuçlarıma koca dünya,
  kitabın biri insan, biri ben.
  
  denizli'den getirdim
  mahpushane işi bir fotoğraf.
  kayar gider belleğimden,
  ne kadar yattım, ne zaman çıktım, ne zaman girdim?
  
  balıkesir'den yüz köyün adamını getirdim
  gözleri hüzün çiçekleridir
  kimi kuşkuyla bakar yüzüme,
  kimi kardeş bilir beni.
  
  kadıköy'den kimi getirdim bilirsiniz,
  yılların eskimeyen şiiri.
  yeni çağlara birlikte yürüdüğüm,
  bilmediğim çağlardan gelen.
• sefa kaplan'ın oğuz atay ve bütün disconnectus erectus'lara ithaf ettiği şiiri. hikmet burukluğu taşır çokça. biraz da selim kırgınlığı..
  
  heybe / sefa kaplan
  
  -oğuz atay ve bütün disconnectus erectus’lara
  
  i
  
  hadi gülüm koy heybene hüznünü
  bir parça beyaz peynir bir parça kalbi harap
  birkaç günlük yalnızlık birkaç kitap
  hani şu sevmediğin tehlikeli kitaplardan
  sigarayı ve kibriti unutma
  hatıraları da
  sonra birkaç ölmüş arkadaş resmi
  birkaç ölüm ilanı
  biri mustafa polat’ın / biri benim elbette
  unutma – unutmak
  ihtiyarlamak demektir
  ha teybi de unutma ölü sesler dinleriz
  kalbin şimdilik kalsın
  hem güvenme kalbine – ihanete hazırdır
  hadi acıları da aldınsa yanına
  vakit geldi demektir
  hadi gidelim o uzak liman kentine
  orada bizi bekliyor
  sahib-i zaman
  
  .........
  
  bu adamlar bize niye hep gülüyor albayım
  hem sanki insan olmak tek bizim suçumuz mu
  böyle gördük kitaplardan böyle yaşamaktayız
  ya da daha doğrusu – ne dersiniz albayım
  karşıdan gelen kadın bilge’nin saçları mı
  muhteşem yalnızlığım herkesi korkutuyor
  
  ey zavallı dünyanın bütün gerizekalıları
  birleşin… birazdan panzehirlerin…
  o boğuk uğultusu… sende ölüm ilanı var mı
  albayım bu insanlar… turist döviz getirir
  biliyorum albayım… eskidi bu masallar
  çünkü ben artık hergün…
  ölüp ölüp geliyorum / tek başıma kalıyorum
  (insanlar tek tek ölür. çift kişilik
  ölümler hazırlanmadı henüz öyle mi?
  cehenneme iki bilet lütfen,
  bir öğrenci olsun…)
  
  alın bu başı artık asırlık cehennemler
  gözlerim kirpiklerim daha bilmem neremler
  yalnızlıktan uzaklar kanserler ve veremler
  bana göre albayım (arzederim)
  
  ey uzak deniz halkı biz sizi tanıyorduk
  çıplak martılarınızı - örtülü ömrünüzü
  birkaç günlük balıkla kainata benzeyen
  örtülü ödenekle örülmüş ömrünüzü
  
  sizler de insandınız suç yalnız benim değil
  eğil canım sevgili kendi içine eğil
  
  ii
  
  ha henüz unutmadan hüzünleri aldın mı
  rengi sevdalı olsun ama kırmızı mutlak
  boğaz’da yudumlanan o eski hatırayı
  çıkar artık sandıklarından…
  ezberlenmiş şiirleri de unutmamışsındır inşallah
  (işimiz inşallahlarla ne zamandır albayım)
  heyben büyük olmalı içine ayrılıklar
  arkadaş ölümleri – kimliği meçhul acılar
  anayasada yer almayan bütün suçlar
  alanların bir kısmı
  (çünkü çok çabuk değişiyor bu
  ülkede ve insanın kendisini mahvetmesi
  pek suç sayılmıyor albayım - arzederim)
  
  harbe gidenlere döndük sevgili orhan veli
  cahit sıtkı birazdan uzun yabancıların
  - necatigil ustayı kim ihmal edebilir -
  attila ağbimizi bırakalım şimdilik,
  ama canım tanpınar mümtaz ve nuran ile
  beyaz peynir aldın mı yüz gram olsa yeter
  akşamımız hazırsa ülfete başlayalım
  birkaç kitap çıkar artık… ‘tehlikeli oyunlar’…
  sonu başı bellidir ama olursa olsun
  biz madem yeni baştan yaşıyoruz hikayeyi
  birincisi albayım: mütehakkim ve mazlum
  ikincisi niyazi peygamber tarafından
  sonraayferfahrilersalihalarhülyalar
  ömerler evliyalar o ölüm ilanını
  eklemeyi unutma bir ben varım muhalif
  hayata ve hukuka kendine ve gurbete
  
  kendimden gurbetlerim perişan eder beni
  hem neden mahivetim düşman avuçlarında
  mahzunluğum yeterdi – değil mi ya albayım
  
  ben kendime kendimce ölümler tasarlarım
  olmazsa bir başıma bir köşede susarım
  
  ........
  
  ben neden biraz böyle biraz garip albayım
  yanlış hayallerinde hep muzdarip albayım
• http://twitter.com/heybeden