• saian ve hayki arasında bir flow tarzına sahip rapçi. ama reddedemeyeceğim, gayet sağlam. en iyi girişi patron ile kotardığı iyi ki var olabilir.
  • (bkz: sol frame'da tanıdık birinin ismini görmek)

    pmc ile bozuşmasına üzüldüğüm müzisyen. müzisyen diyorum çünkü sadece bir mc değil. https://youtu.be/wmi1lh7uktc

    yaklaşık 10 senedir yoğun bir şekilde rap dinlesem de kendisini ilk orada tanıdım. bu benim ayıbım. bu kadar tanınmamasının bir diğer nedeni türkçe rapin uzun zamandır birilerinin tekelinde olmasından. böyle isimlere yer açmıyorlar. ekmeklerinden olacakları korkusu mu? bilemem. bence biraz kankacılık. ikinci bir neden bulacak olursam da parça olarak sürekli üretmiyor. genelde son dönemde mix/mastering işleri yapıyor piyasada.

    kısaca kendisini yetenekli buluyorum. başarılarının devamını diliyorum. umarım bir gün bir yerde çay içip sohbet etme imkanım olur. instagram'dan yazsam ne der acaba merak ediyorum.* bu arada sagopa kajmer'e harbiden benziyorsun.

    ayrıca o da fuat okulundan mezun.
  • biliyorum sanata böyle bir ölçüt olmaz ama umarım yeteneğinin ve emeğinin karşılığını alırsın dostum protest rap nasıl yapılır gösteren bir insan
  • sözlü dövüş sanatı albümünü çıkardığı tarihte denk gelmemiş ve dinleyemiş fakat remastered halini henüz taze taze dinlemiş biri olarak soylebilirim ki buram buram safkan hiphop kokan altyapılara sahip lirikalitesi ile üst sınıf bir rapçi. kendisini fuat ergin ile geldiği antalya konserinde plakların başında da gördüm. bu arkadaşımızın daha çok dinlenmesi gerekiyor kendi adıma. çok geç keşfettiğim için özür diliyorum.
  • sözlü dövüş sanatı albümü üzerine yazıyorum

    bu albümü 2019da farkettim. dinledikçe kendimden utandım. 6 yıl kaybetmişim gibi hissettim. tabi kader kısmet diyorum yoksa çıktığı zaman dinleseydim belki askerlik işi uzardı ve sonrasında evlilik-çoluk çocuk olmazdı. evlilik ve çocuklarımın bana verdiklerini kim bilir alamazdım farketseydim bu albümü çıktığı zamanlarda.

    görmediğim tanımadığım insanlarla aynı duyguları paylaştığımı hissetmek bana güç veriyor. insan yalnız olmadığını hissediyor. ülkede ödüllü albüm olsaydı şüphesiz alırdı en kral ödüllerden birini.
    türkçe rap bazı dönemlerde önceliğini kaybediyor. bu albüm tam zamanında çıkmıştı halbuki. sanırım kıymeti bilinmiyor. maalesef benim de şahsi dertlerimin ayyuka çıktığı zamanlardı. yoksa kaçırmazdım. şimdi anlıyorum ki bazı harici görülen dertler şahsi dertlerden de öncelikli olmalı vesselam

    teşekkürler harun adil
    teşekkürler onur uğur
  • x, katafalk ve hoyrat albümleri üzerine yazıyorum

    harun adil yıllardır sürekli kendini mi tekrarlıyor!? ortaya çıkan sonuç bakımından diyorum. bilgi birikim vs bakımından değil.
    düetler genelde albümlere kayda değer bir şey katmamış. genelde gelişi güzel vurmuşlar topa.
    harunun nadir hiphop militanlarından biri olması takdir edilesi fakat sanki altyapı seçimlerinde ve söz yazımında acele ediyor gibi. nerden çıkarıyorum bunu? seçici olmak ta zamanla değişen ve gelişen bir şey çünkü. tekdüze hayatlar bir yerde patlar.
hesabın var mı? giriş yap