hala olmanın avantajları

• -hergün ücretsiz bebek kokusu koklayabilirsiniz.
  -bebeğin nasıl bakılacağı hususunda staj yaparsınız.
  -misafirlerin içinde abinizi ve bebeği göstererek "birlikte büyütecez işte bunları eheh" diyerek espri yapabilir ve eğlenebilirsiniz.
  -diğer bebeklere daha sevecen davranmaya başlarsınız.
  -otobüslerde ağlayan bebeklere düşmanca bakmaktan vazgeçersiniz,sevgi dolu bir insan olup çıkarsınız.
  -kendi çocuğunuz olduğunda acemilik çekmeyeceğinizi düşünüp bir an önce anne olmak istersiniz.
  -abinize ekstra hürmet edersiniz.ona olan sevgi saygı hissiyatınız elde olmadan artar.
  (bkz: daha gider bu)
• -multitasking bir insan olursunuz. bir yandan kucağınızdaki veledi uyuturken diğer yandan msnde yazışabilirsiniz.
  
  -yengeniz abinizle başbaşa dolaşmak istediğinde çocuğu size bırakacağından size karşı ekstra saygılı ve sevecen olur.egonuz tavan yapar.
  
  -yeğeninize website yapma isteği nedeniyle web tasarımı konusuna da el atarsınız.vizyonunuz genişler.
  
  -geceleri en ufak seste uyanıp uykunuz kaçarken,aslında ağlama-söylenme-osuruk sesleri arasında da uyuyabileceğinizi anlarsınız.
• çocuk yapmadan çocuk sahibi olmanın tadını çıkarısınız. istediğiniz zaman sever, yumurur, sıkar, oynar, şımartır; sonra da üstünü başı kirli bir şekilde anne babasına teslim edebilirsiniz. (bkz: kardeş sevgisi)
• sesteşliğin gazabına uğramış zincirleme isim tamlaması. ulan gecenin bu saatinde okuyunca "hala"yı "şapkalı a"lalarla okudum. varolmanın dayanılmaz hafifliğinden, olmak yada olmamaya herşey geçti de aklımdan, babamın kızkardeşi geçmedi. birileri hala yaşadığına, hatta sadece varolduğuna şükrediyo heralde bozuk bi türkçeyle dedim. gözünü yediğimin türkçesi. içmedim de ama...
• bir de şöyle bir avantajı vardır; siz hala, anne babanız babaanne ve dede olduktan sonra, bir tanecik torunlarıyla uğraşmaktan başlarını kaldırıp da size "artık evlen de torun sevelim" demeyi unutuverirler. sanırım avantajların en büyüğü de budur. (bkz: anne baba sevgisi)
• yeğeninizin doğumundan onsekiz ay geçmesine rağmen, artarak devam eden avantajlardır.
  
  -ufaklığınız artık yürüyüp evin içinde dolaşabildiğinden maksimum dikkatli olmayı öğrenirsiniz.
  
  -her an akla hayale gelmeyecek atraksiyonlarına karşı refleks sahibi olursunuz.
  (bkz: çocukların kendine zarar verme yöntemleri/@nukleer baslikli kiz)
  
  -annesin fazla yaptığı için yiyemediği muhallebisini yiyerek o an çocukluğunuza dönebilirsiniz.
  
  -yaratıcılığınız artar. gerektiğinde pet şişe içine çay kaşıkları atarak kapı zili, saç kurutma makinesinden elektrik süpürgesi, fitness aletinizden salıncak, kendinizden maymun yapabilirsiniz.
  
  -kendine özgü ifade tarzı ve dili olduğundan mimiklerinden ne istediğini anlayabilir, onun dilinde az kelimeyle çok şey anlatabilir, yaşıtı olan ufaklıkların da aşağı-yukarı derdinden anladığınızdan sevilen bir abla olabilirsiniz.
  
  -ağladığında, susması için normalde asla kuramayacağınız cümleler kurabilir, sonra bunları hatırlayarak eğlenebilirsiniz. (örnek: ayyyy biliyomusuun mahalledeki hüsamettin abla şuradaki kedilerin kuyruğunu öpmüüş, yaa yaa...bebek susar)
  
  -hayatınızda ilk kez, birinin o minicik beyniyle şirin tavırlar gösterip sizi kötü emellerine alet etmesinden hoşnut olursunuz. (örneğin sarılıp öptükten sonra elinizden tutup bigi bigi diyorsa bilgisayarı açmanızı istiyordur)
  
  -bilgisayarınızın fişini ansızın çektiği için ups alır, elektrik kesintilerinden etkilenmemiş olursunuz.
  
  -bilgisayarınızın fişini ansızın çektiğinde artık etkilenmediğinizi görüp powera basabileceğinden eliniz sıklıkla save butonunda olur. veri kaybı yaşamazsınız.
  
  -avantajların yanı sıra dezavantajları olduğunu da bilir, ama yazmak istemeyecek kadar hoşgörü ve sevgi sahibi olursunuz.
• size "la" diye hitap edilmesidir.
  
  düşünsenize, adınız "la" oluyor. öyle angaralı la'sı gibi değil ama. fransızca konuşur gibi, "la la laaa" der gibi, kibarcık, minikçik. en sevdiğim nota da la'ydı zaten. çok güzel bi şey ya. neredeyse nüfus cüzdanıma yazdıracağım.
• 10 yillik yurtdisi maceramdan sonra beni turkiyeye yeniden baglayan tek varlik.. hersey bos geliyor bir anda..
  uzak mesafedeyken hep canim yanardi teyzesiyle daha yakin olacak diye.. corona ilk defa bir ise yaradi ve beni yegenime kavusturdu.. aramizda guclu bir bag oldu, o kadar mutluyum ki
  
  2 yasinda bir tip hala hala halamm diye pesimden kosuyor.. onlarda yalan dolan yok, fake davranislar yok.. gercekten bir insanin sevgisine 100% guveniyorum ve beni cok mutlu ediyor.. bir de bana o kadar benziyor ki, sanki kendi cocuklugumu buyutuyorum.. uyutmak, yedirmek, yikamak, oynamak vs. hersey bir insanla bu kadar zevkli olabilirdi.. o kucucuk elleriyle yanaginizi oksamasi.. tarif edilemez bir duygu.. ben yokken her kapi caldiginda halam geldi diye sevinip zipladigini duymak ne guzel.. daha nice mutlu ve saglikli anilara bebegim benimmm.. iyi ki dogmus da ben halaligi tatmisim elizim benim