geçiş nesnesi

• çocuğun ayrımlaşma bireyleşme döneminde çocuk 'gerçek kendilik' ve 'sahte kendilik' arasında bir arayış içindedir. sahte kendilikte çevrenin sağlamadığı olumlu şartlar sürekli sağlanmaya çalışılır ve annenin, başkalarının taleplerine göre kendini oluşturma çabası vardır. bu dönemde geçiş nesnesi gündeme gelir. bu bir oyuncak ya da herhangi bir eşya olabilir. çocuk bir süre için sürekli bu nesneyi kendi denetimine alır, sürekli yanında taşır. annesi üzerindeki kontrolden çıkıp, gerçekliğe dönmeden önce bu kontrol nesneye aktarılır. winnicott'a göre bu sağlıklı bir gelişimdir ve ilerdeki dönemde yaratıcılığın oluşmasına yol açar
• winnicott tarafından tanımlanmıştır. geçiş nesnesi; anneden ayrılmayı kolaylaştıran, çocuğun anneden ayrılma sürecinde kullandığı ve çocuğun annenin imgesini atfetmiş olduğu nesnedir. bu bazen bir battaniye, bazen bir oyuncak ya da bir kıyafet olabilir.
• (bkz: geçiş kişisi)
• bebeğin zihnindeki ilk “ben-olmayan” şeydir ve “ben-olmayan” şeklinde algılanan anneyi temsil eder. çoğunlukla battaniye veya oyuncak ayı gibi yumuşak bir şeydir ve kendine özgü bir kokusu vardır. işlevsel olarak, bebek uyumaya çalıştığında anne ortamda değilse, bebeği rahatlatır ve yatıştırıcı bir anne yanılsaması sağlar, bebek geçiş nesnesini psikolojik anlamda, kendi denetimi altında tutar. özgün geçiş nesnesi iki ila dört yaşlarında terk edilir.
  
  psikolojik açıdan zorlayıcı durumlar yaşayan bazı insanlar, erişkinliklerinde de yeniden geçiş nesnesi kullanmaya başlarlar. bu yeniden etkinleştirilmiş geçiş nesnesi evcil bir hayvan olabilir. (bkz: kedi).
  
  psikoloji sen ne müthiş bir alansın!