• yanılmıyorsam aralık 2009 çıkışlı joe sacco kitabı. çizgi gazetecilik (?) türünün mükemmel bir örneği (zaten okuduğum diğer örneklerin çoğu yine joe sacco'nun eseriydi).
  • joe sacco'nun, en az "palestine"i gibi çarpıcı, insanın yüreğini sıkıştırıp gözlerini dolduran kitabı. okunup rafa kaldırmalık kitaplardan değil, o dönemde o bölgede yaşanan katliamlara karşı kör/sağır rolü oynayan ülke ve kuruluşları unutmamak için bile ara ara okunup ibret almalık. hattâ insanı o döneme dâir daha fazla -güvenilir kaynaktan!- bilgi edinmeye sevkediyor.

    joe sacco bu kitabı oluştururken ve 1956'daki katliamın tanıklarını ararken görüştüğü gazzeliler, o an yaşadıkları zulüm ve baskı dururken neden geçmişi araştırdığını sorguluyor. ama sacco geçmişi irdeledikçe israilli yetkililerin ve hattâ bm raporlarının ikiyüzlü ve gerçeği saklayan tutumlarını gözler önüne seriyor ve aslında hiçbir şeyin değişmediğini de göstermiş oluyor. ayrıca, kendi tarihini ve yaşadıklarını tam olarak hatırlamayan ya da bilmeyen kişilerin geleceklerini de savunamayacaklarına dikkat çekmiş oluyor. bu açıdan da önemli bir mesajı var bu kitabın.

    kitapta rachel corrie'nin ölümünden de bahsediliyor birkaç karede.

    sacco'nun 1949 tarihli bir israil raporundan yaptığı alıntı ise çok çarpıcı:

    "uyum yeteneği en yüksek olanlar, doğal seçilim yoluyla hayatta kalacak, geri kalanlar ise yok olup gidecek. bir kısmı ölecek ama çoğunluğu insan kalıntıları hâline gelip toplumun dışına düşecek ve arap ülkelerinin en yoksul sınıflarına katılacak."

    1949'daki bu raporu hazırlayan kişiler, çok değil, bu olaylardan birkaç yıl önce soykırım ve sürgünden (!) sağ çıkmayı başarabilen kişilerdir eminim. hâlen filmlerde ve kitaplarda bangır bangır kendi uğradıkları zulümü (!) anlatıyorlar ve o yaygarayla maskeledikleri böyle zulümlere gayet rahat devam ediyorlar.
  • gazze'nin dipnotları olarak türkçeye çevrilmiş bir çizgi- gazetecilik eseri.
  • (bkz: gazze'nin dipnotları)
hesabın var mı? giriş yap