• kaldığım bir ay boyunca, akıl sağlığımı yitirdiğim ve sonunda atılmamla sonuç bulan ilk yurt deneyimim. ramazanda kaldığınız için kahvaltı ve öğle yemeği olmaması, oruç tutmayacağım demenize rağmen her sabah sahura kaldırmaları, imam hatiplilerin "ahlakını" bozmayın diye tecrit şeklinde 20 kişilik yatakhaneye 3 tane başı açık kızı koyup, geri kalan tüm yatakhaneleri ful kullanmaları vs vs bir sürü olayla aklıma kazınmıştır. bir de bunların anlayışlı yatakhane ablası modelleri vardır ki:

    abla- ne dinliyorsun?
    samantha-aerosmith.
    abla-aaa ben bayılırım hard rock'a...
    samantha-deicide seviyor musun?
    abla-duymuştum güzelmiş çok arkadaşlarım söyledi...
    samantha-??????
  • fem yurdu degil de fem evinde bir hafta kalma hatasini yapmis biri olarak, dis geciremediklerine pek bulasmadiklarini dusunuyorum. benim kaldigim evde ne bir televizyon, ne bir radyo vardi. zorla namaza kaldirma yoktu ama yemek konusunda israrci ve cemaat usulu bir uygulamalari vardi. evde bol bol masa olmasina ragmen, yerde, gazete sayfalari uzerinde ve ortaya konulan tek bir tabaktan yemek yeniliyordu. buna itiraz eden bizlere de mazeret olarak tabaklarin yetersizligi gosterilmisti. biz inat eden birkac kisi olarak yemeklerimizi cay tabaklarina koyarak yedik.
    benim fem yurdu / evinden hatirladigim teorik olarak bundan ibarettir, yorumlar da gotumuze giriyor diye silindiginden yazabileceklerim teoriden ibarettir...
    ama evin, fem de ogretmenlik yapan uc genc hanim hocaya ait olmasi, bunlarin ucunun de yine fem dershanesine gitmis, sonra universiteyi kazandigi sehirde fem yurdunda kalmis, ve donup yine fem de ogretmenlik yapan erkek hocalarla nisanli olmasi tesadufune, en az yerde yemek yemek zorunda kalmak kadar hayretler etmisimdir...
  • (bkz: abi)
    (bkz: abla)
  • her gece saat basi odalari kontrol eden ablalarin aklindan gecmeyecek seylerin dondugu* ic giciklayici mekan. hocalara gore asayis berkemaldir, 21.30da okuma* safhasi bittikten sonra 11de yatakhanelere gider kizlar, ve sonrasi huzurla karisik aksiyonlardir.
  • lisede yakın arkadaşlarımdan biri bir süre kalmıştı bu yurtlardan birinde...
    bu süre içinde ablalardan biri ve mezun grubundan bir kız aşık olmuştu arkadaşıma...sürekli iltifatlar, hediyeler,mesajlar vs yatağında hergün kırmızı gül, ayıcık falan buluyordu hatta bir tanesi açık açık söylemişti arkadaşımdan hoşlandığını (bu arada arkadaşımın dediğine göre sadece kendi başına gelen bir olay değilmiş bu kız- kıza hoşlanma durumları).bu olaydan sonra arkadaşım ayrıldı zaten yurttan.
    bu arada arkadaşım, abilerden biriyle çıkıyordu (çocukla aynı yerde oturuyorlardı, çocuk başka bir şubenin "abi"siydi)...

    (bkz: garip ama gerçek)

    (bkz: oha felan olmak)
  • bunların hücre evi şeklinde dizayn edilenleri de vardır uzak durunuz.
    lise 2. sınıfa giderken,rehber hocamız dersanenin en işe yaramaz iki ergeni olan ben ve sıra arkadaşımı beylikdüzü’nde bi abi evine yönlendirdi.abi falan diye küçümsemeyin hücre evi gibi yeminlen,sadece beylikdüzü sınırları içinde ben 3 tanesini biliyorum gerisini varın siz düşünün.yanımdaki arkadaş da biraz maldı izninizle.
    okul çıkışında biz bu arkadaşla bekliyoruz abi bizi gelip alacak diye,öyle pis bi hava var ki ama böyle akşam kasveti en bokundan çökmüş üstümüze, kaçıcak delik arıyoruz derken tata marka gri bi araba yanaştı aldı bizi.ben evin nerede oldugunu hala hatırlamıyorum,benim iddialarım başımıza çuval geçirdikleri yönündeydi ama arkadaş çok kesin bi dille yalanladı.

    neyse girdik eve,öğrenci evi desen öğrenci evi değil,normal aile evi desen değil,bekar evi desen değil tam bir şakirt evi arkadaş böyle pis bi loşluk,sakinlik var evde,girer girmez kıllandım zaten.biz mal gibi dikilirken ne sikime geldik ki buralara diye birbirimize bakarken,elinde bi tepsi,tepsinin içinde 1 demlik çay,2 çay bardağı,1 tabak da hanımeller çokodamla getirdi yere koydu gitti.ben o kadar kıllandım ki heriflerden evrimde geri gidiyorum sanırsın o derece.ikimiz de bağdaş kurduk oturduk,ben bi bardak çay bi tane de bisküvi götürdüm ayıptır söylemesi sonra etrafı kesmeye başladım,olası kaçış yollarını hesaplıyorum falan.karşımdaki öküz de çaydanlıkla bisküviyle sevişiyo bildiğin, sen ne aç adammışsın be arkadaş diye ağzına demliği vurucaktım,daha ağzındaki bitmeden bi tane daha bisküvi atıyo,bi çay bi çay daha demliği sömürdü resmen o kadar tiksindim adamdan.

    bu sırada abi içeri girdi bişeyler anlatmak istiyor tipinden belliydi.işte şöyle çalışırız,böyle yaparız arada sosyal oluruz,piknik yaparız ben de “hıhı”,”evet tabi haklısınız”,”ya zaten….” şeklinde kolpa onaylamalar ve cümlelerle başımı sallayarak onaylıyorum.konuştu sonra gençler yolu bulursunuz dimi diye kapıya doğru geçirdi bizi,pezevenge bak sanki eve karı atmış postalıyo,getirene kadar arabalar bisküviler ondan sonra yolu bulursunuz,biz de walk of shame yapıcaktık zaten götelek.çıktık yolumuza giderken ben nası stres sinir yapmışsam o sırada,zaten gergin adamım eve gitmeden bi rahatlıyım dedim arkadaşı dövdüm.bi daha da gitmedik zaten dersanede adımız çıktı namaz sevmeyen çocuklar diye.ne çok hayranı varmış lan bunların
  • öss hazırlık dönemi.fikir olarak uymuyosam da adamlar kazandırıyor mantığıyla hukuk kazancam ben! uğruna gitmiş bulunduğum fem yurdu.sağolsunlar burda kendilerinden bir kez daha soğutmuş bulundular.sohbetlere gitmeyince yaptıları yiyecekleri kokutturup vermezler bunlar adama(oburluk var ne yapıyım önemli ayrıntı benim için-.-),sonra küçücük çocuklara ki kendi iradeleri gelişmemiş kalk kalk hadi namaza diye zorladıklarına da bizzat şahit oldum.değil dine yaklaştırmak soğutucu etkilere sahipler.hepsinde var olan sahte gülümsemeyle gelip akşamları ilkokul 3 muamelesiyle anlattıkları sonunu da kendilerine göre bağlayıp beyin yıkama çalıştıkları hikaylere,slaytlara değinmiyorum bile.taktiksel hata var.bir abi bir abla okuyosanız bunları 17 yaşına gelmiş insanla uğraşmayın benden size tavsiye feyzli abilerim.
hesabın var mı? giriş yap