eyüb bölüm 33

• öncelikle; (bkz: kitab-ı mukaddes/@nonserviamm)
  eski ahit'in bölümlerinden birisi.
  
  1 "ama şimdi lütfen sözümü dinle, eyüp,
  
  söyleyeceğim her şeye kulak ver.
  
  2 ağzımı açtım açacağım,
  
  söyleyeceklerim dilimin ucunda.
  
  3 sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor,
  
  dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.
  
  4 beni tanrı'nın ruhu yarattı,
  
  her şeye gücü yeten'in soluğu yaşam veriyor bana.
  
  5 elinden gelirse beni yanıtla,
  
  kendini hazırla, karşımda dur.
  
  6 tanrı'nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim,
  
  ben de balçıktan yaratıldım.
  
  7 onun için dehşetim seni yıldırmasın,
  
  baskım sana ağır gelmesin.
  
  8 "sesin hâlâ kulaklarımda,
  
  şöyle demiştin:
  
  9 'ben kusursuz ve günahsızım,
  
  temiz ve suçsuzum.
  
  10 yine de tanrı bana karşı bahane arıyor,
  
  beni düşman görüyor.
  
  11 ayaklarımı tomruğa vuruyor,
  
  yollarımı gözetliyor.'
  
  12 "ama sana şunu söyleyeyim,
  
  bu konuda haksızsın.
  
  çünkü tanrı insandan büyüktür.
  
  13 insanın hiçbir sözüne yanıt vermiyor diye
  
  niçin o'nunla çekişiyorsun?
  
  14 çünkü insan anlamasa da,
  
  tanrı şu ya da bu yolla konuşur.
  
  15 rüyada, geceleyin görümde,
  
  insanları ağır uyku basınca,
  
  yatakta yatarlarken,
  
  16 kulaklarına konuşur,
  
  uyarısıyla onları korkutur;
  
  17 onları yaptıkları kötülükten döndürmek,
  
  gururdan uzak tutmak,
  
  18 canlarını çukurdan,
  
  hayatlarını ölümden kurtarmak için.
  
  19 insan yatağında acılarla,
  
  kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.
  
  20 öyle ki, içi yemek kaldırmaz,
  
  en lezzetli yiyecekten tiksinir.
  
  21 eti erir, görünmez olur,
  
  gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.
  
  22 canı çukura,
  
  hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.
  
  23 "yine de insana doğruyu bildirmek için
  
  yanında bir melek, bin melekten biri
  
  arabulucu olarak bulunursa,
  
  24 ona lütfeder de,
  
  'onu çukura inmekten kurtar,
  
  ben fidyeyi buldum' derse,
  
  25 eti çocuk eti gibi yenilenir,
  
  gençlik günlerine döner.
  
  26 dua ettiğinde tanrı ondan hoşnut kalır,
  
  o da tanrı'nın yüzünü görüp sevinir.
  
  tanrı onun durumunu düzeltir.
  
  27 sonra insanların önünde türkü çağırır:
  
  'günah işleyip doğru yoldan saptım,
  
  ama tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,
  
  28 canımı çukura inmekten o kurtardı,
  
  işığı görmek için yaşayacağım.'
  
  29-30 "işte, insanın canını çukurdan çıkarmak,
  
  onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için
  
  tanrı bütün bunları iki kez,
  
  hatta üç kez yapar.
  
  31 "iyi dinle, eyüp, kulak ver,
  
  sen sus, ben konuşacağım.
  
  32 söyleyeceğin bir şey varsa söyle,
  
  çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
  
  33 yoksa, beni dinle,
  
  sus da sana bilgelik öğreteyim."