3 entry daha
  • yaklaşık altı aydır yaşadığım tarif edilmez bir mutluluk. istanbul'da iken kavacık'ta çalışıp, kartal'da oturuyordum. saat 18:00'de işten çıkıp, yaklaşık 20:00 gibi evde oluyordum.

    şu anda ankara'da işim ile kaldığım yer arası yürüyerek beş dakika bile değil. saat 18:00'de işten çıkıyorum, 18:05 gibi duşa girmiş oluyorum. akşam yemeğini yedikten sonra biraz internette dolaşıp televizyonu açtığımda saatin 20:00 bile olmadığını görünce gözlerim yaşarıyor şaşkınlıktan ve mutluluktan.

    ankara'daki işim bitip istanbul'a gelince tekrar trafiğe nasıl alışacağım, hayatımdan çalınan bu kadar zamana nasıl katlanacağım hem çok merak ediyorum hem de çok korkuyorum.

    tabii uyku meselesine hiç değinmemişim... istanbul'da saat 00:00'da yatıp 07:00'de kalkıp kahvaltı etmeden işe yetişmeye çalışıyordum. şimdi ise 08:30'da kalkıp kahvaltı edip saat 09:00 olmadan işte oluyorum. hem daha fazla uyuyorum, hem kahvaltı ediyorum. allah'ım nasıl güzel bir şey bu...

    not: istanbul'da 18:00 ile 20:00 arası sanmayın ki serviste gidiyorum. ayakta sıkış tepiş otobüslerin içinde; bir köprü trafiği, bir tem-e5 bağlantı trafiği, bir e-5 trafiği, bir maltepe minibüs yolu trafiği derken ömrüm gidiyor...
22 entry daha
hesabın var mı? giriş yap