enfe rah

• üst dudağa biçimini veren kıvrımlarla dudaktan buruna giden yol. enfe ya da enfi burun ya da burunla ilgili demekken (bkz: enfiye) rah eski dilde yol demekmiş. buradan "burna giden yol" tam çevirisine ulaşabiliriz. bu güzelliğin adını gördüğüm tek yer erzurumlu ibrahim hakkı'nın yazdığı marifetname. kendisi bizim evdeki en acayip kitap olup türlü türü konudan bahsetmekte. ara ara çocukluktan beri ansiklopedi okur gibi okur şaşırırım. konu bu değildi gerçi, konu dudak üstündeki o kıvrımdı.
  
  buranın bir ismi olduğunu ya da olabileceğini düşünmemiştim hiç, birkaç gün önce konusu geçmişti sivilde, isim koyma işinin talibi çıkmıştı, sonra evde bizim marifetname'yi kurcalarken denk gelen "vücudun seğirmelerinin mealini bildirir" kısımda gördüm. sonra da düşündüm adamlar koca dünyada coğrafi olarak isimlendirilmemiş bir yer ve bir şey bırakmamışlar insan coğrafyasını mı atlayacaklardı. neyse bence hala isim verilebilir.
  ulamayla en ferah'a da çevrilebilir tabii.
  
  ekleme: bunu yazdım yazdım, sonra bir daha baktım marifetname'ye yanlış da anlamış olabilirim diye düşünmeye başladım. burnun seğirmesi yola düşmek anlamına gelir diyor da olabilir. öyleyse de burun yolu bence hiç fena fikir olmadı, o coğrafi bölgemiz yola benziyor çünkü. eh yanlışlıkla isim koymuş olabilirim o halde buraya.
  2.ekleme: yok yahu, bir daha okudum da bildiğin burun yolu bu. doğru çevirmişim.
  3.ekleme: gugıldan bakınca bulunamayan bir tamlama ayrıca kendisi.