• fransızca konuşan çiçeklerdir: (bkz: les fleurs du mal)
  • (bkz: sivilce) (bkz: morluk)
  • ilk defa bir şiir kitabını sevemedim ne yazık ki...

    şu kısımları paylaşayım yine de;

    semper eadem / daima aynı

    "çıplak ve kara kayaya denizin çıkışı gibi
    bu garip mahzunluk size nereden geliyor?" diyordunuz.
    - kalbimiz bir kere mahsûlünü toplayınca,
    yaşamak bir hastalıktır! bu herkese malûm bir sır,

    esrarengiz olmayan pek sade bir keder ki
    sizin hasretiniz gibi herkes için ayandır,
    o halde sormaktan vazgeçiniz ey güzel mütecessise!
    ve sesiniz tatlı da olsa susunuz!

    susunuz, cahil kadın! daima hayran rûh!
    çocuk gülüşlü ağız! hayattan ziyade
    memat, ekseriya bizi ince rabıtalarla tutar.

    bırakınız, bırakınız kalbim bir yalan ile mest olsun,
    ve güzel bir rüyâda gibi güzel gözlerinize dalsın,
    ve kirpiklerinizin gölgesinde uzun müddet uyusun!

    diğeri de le gout du néant / zevk-i adem'den şu kısım;

    sevimli ilkbahar kokusunu kaybetti!

    ve zaman beni dakikadan dakikaya yutuyor,
    payansız bir karın donmuş bir cismi bel' ettiği gibi;
    arzı ve yuvarlaklığını azametle seyrediyorum.
    ve orada artık sığınacak bir kulübe aramıyorum

    çığ, düşerken beni de alıp götürmek ister misin?
  • “kötülük, bahar mevsimini yaşıyor…
    ve mesud olsun, ilk çiçek açtı…”

    (bkz: #142668049)
hesabın var mı? giriş yap