edebiyatta hakimler

• bertolt brecht'in der kaukasische kreidekreis (kafkas tebeşir dairesi) adlı tiyatro oyunundaki gündüz-gece sarhoş gezen hakim azdak. azdak, kayıp çocuk bulunduğunda, çocuğu, gerçek annesine değil, bu süre boyunca çocuğa bakan hizmetçi kıza verir. ama tüm köy azdak'a hak verir.
  
  albert camus'nün yabancısını sorgulayan sorgu hakimi; onun için önemli olan suçtan ziyade yabancının aslında bir harici olduğu ve toplum için de tehlikeli olduğudur.
  
  georg büchner'in danton's tod (danton'un ölümü) adlı tiyatro oyununda, danton'u ölüme mahkum eden hakim; robespierre ve şürekasının adamı olarak tarihe geçmeyi kabullenebilmiştir.
  
  heinrich von kleist'ın der zerbrochene krug adlı hikayesinde, kendini yargılama durumunda kalan hakim adam; adam, suçlunun kendisi olduğunun ortaya çıkmasını engelleyememiştir.
  
  heinrich von kleist'ın hikayesindeki kahramanı michael kohlhaas'ı yargılayan hakim. mağdur ama sinirli kohlhaas'ın önce mağduriyetini tamir eder sonra onu idama mahkum eder.
  
  franz kafka'nın davasında bir türlü ortaya çıkmayan hakim(ler).
  
  kemal tahir'in kurt kanunu adlı romanı boyunca, hakimler, inönü ile atatürk arasında nasıl sıkıştıklarını belli etmemeye çalışırlar. kararlar bu ruh halini yansıtırlar.
  
  sokrates'i ölüme mahkum eden hakimler.
  
  evet hakimlik zor iş. ama biz, bugün, hangi hakim doğru karar vermiş hangi hakim yanlış karar vermiş, ancak anlıyoruz. daha doğrusu, yukardaki örneklere bakınca, azdak'tan başka hiçbir hakimin doğru karar vermediğini görüyoruz.