dvoynik

• dostoyevskinin bir romanı^*
• freud bile şaşakalmışdır şizofrenin bu kadar iyi anlatılabildiğine,ben söylemiyorum yazılarında öyle diyor.
  bay goladkin rusya da bir memur ve hastalanıyor hayat zorlukları arasında.hayat çok ama çok zor ve evet oldukça boktan.hastalığı onu daha kötü yapıyor,sonsuz kötülük içinde birşeyler yapmaya çalışyor yalnız başına ve tüm roman onun ve ismini hatırlamadığım o çok komik ve eğlenceli uşağı arasında geçiyor birkaç kişiyi daha saymazsak.
• göz göre göre ruhunu,mantığını kaybeden insanı tedirgin eden dostoyevski romanı.kim bilir belki fight club'ın senaristleri bu eserden etkilenmiştir.
• "bilim ve felsefenin en temel sorunu olan 'öteki', özlemini duyduğumuz, ulaşmak istediğimiz üst kimlik arayışımızdır. be arayışın neden olduğu 'öteki nevrozu' dengelenemediğinde şizofren bir kimlik açığa çıkıyor.
  
  golatkin'i bir gölge gibi izleyen, hayalet gibi etrafında uçuşan, 'öteki', tüm insanlığın günlük toplumsal yaşamında, hasta edici bir fren ya da geliştirici itici bir güçtür.
  
  yayınevimizin isim babası olan dostoyevski'nin 'öteki' romanını okurken, sanatın anlatım gücünün, bilmin ve felsefenin anlatım gücünden çok daha soyutlayıcı, çok daha yaşamla iç içeliğine de tanık olacaksınız"
  
  öteki yayınevi
  öteki - dostoyevski
  arka kapak yazısı.
• (bkz: öteki)
  (bkz: golatkin)
• dostoyevski dendiğinde akla ilk karamazov kardeşler, suç ve ceza gibi yapıtlar gelse de dostoyevski'nin henüz yazarlığının başında yazdığı bu eser onun karakterlerine bakış açısı ve iç dünyalarını yansıtış biçimi hakkında sağlam bilgiler verir. bir nevi dostoyevski'ye giriş niteliğindedir.
  
  içerik olarak da çok iyidir, hoştur da üslup olarak daha da müthiştir. golatkin tedirgin olduğunda siz de o hissiyatı tabiri caizdir ki iliklerinize kadar hissedersiniz. film gibidir zaman zaman. film dedik de, o zaman (bkz: the tenant)
• 1846 yılında yayınlanan bu roman yeteri kadar ilgi görmemiştir. bunun sebebi romanın, çağın ötesinde bir duruşa sahip olmasından kaynaklanmaktadır. kitabı okurken chuck palahniuk, sanki tyler durden karakterini yaratırken bu kitaptan etkilenmiş hissine kapılmamak elde değil. dostoveyski'nin diğer kitaplarına temel oluşturması açısından mutlaka okunması gereken bir kitap.
• dostoyevski'nin insancıklar'dan sonra yazdığı bu ikinci eseri, varlık yayınları tarafından nihal yalaza taluy çevirisiyle basılmıştır.
  öteki kitabı, dissosiyatif kimlik bozukluğuna sahip 'yakov petroviç goladkin' ve zihninde yarattığı 'öteki goladkin' in mücadelesini konu alır. alelade bir memurun, saygınlığı ve mevkisi için duyduğu kaygılar nedeniyle deliliğin sınırlarını adım adım zorlaması başarılı psikolojik tasvirlerle anlatılır.
  yeraltından notlar'ın önsözü niyetine alıp okunasıdır.
• dostoyevski'nin kalemi ile yeni tanıştığım diyebileceğim bir dönemde okuduğum kitap. devlet memuru golyadkin 'in ikizi ile karşılaşmasıyla başlayan, öteki beni ile girdiği mücadeleyi anlatan yeri geldiğinde komik olan sonrada traji komik bir hal alan sürükleyici bir dostoyevski romanı. özellikle golyadkin'in deliliğe varan süreçte kendi kafasında düştüğü ikilemler ve konuşmalar çok etkileyici.
• fyodor mihayloviç dostoyevski'nin 1846 yılında yazdığı bir eser. okurken kendimi, golatkin'le özdeşleştirdiğim, golatkin'e gülerken, asıl kendime güldüğüm kitap. "ulan, ben kendimle karşılaşsam kesin gıcık kaparım o öteki ben'e" dediğim roman. bir de, bu eserden etkilenip yayınevi kurulmuştur; (bkz: öteki yayınevi). öyle etkili bir kitap işte.