• girisi mukemmel olan sarki. her seferinde beni benden alir.
  • bir gün öylesine oturup opeth mp3 cdsinden kafama göre şarkılar dinlerken şansa karşıma çıkmıştı. başında öyle kalakalmış hiçbirşey yapamamıştım. sanırım beni ilk dinleyişte en fazla etkileyen şarkı olmuştur kendiler. süperdir başı, inanılmazdır. içiniz titrer.
  • "no ordeal to conquer"'ı "no ideals to conquer" diye duyup varoluşçu opeth* diye sevindirik olmama vesile olmuş opeth parçası.
  • giriş bölümü duyduğum en iyi girişlerden. parçanın devamında aynı ritmi uzun süre devam ettirmeleri bir nevi hipnotik etki, ayin tadında bir his veriyor... gerçekten de kasımın kasvetini ve soğukluğunu hissettiren bir parça.
  • kanımca girişinden çok bitiş kısmı etkileyici olan şarkı.
  • giris ve ozellikle de sonundaki akustik kısımları hakikaten oldukca guzel ve etkileyici olan, ancak onun dısındaki yani ortasındaki distorted kısımları vasat olan opeth sarkısı....
  • girisiyle zaten kendini belli eden sarki. kafa goz girer, ortalik toz duman olur, ne bir feryat ne bir figan duyulur. kisilikler de, bedenler de, ruhlar da baska yerlere savrulur. boyle sarki yapilir mi lan diye insaf etmek normaldir. kasimlarin kabusu olur, ruyalara girer, bu aydan nefret ettirir.

    bu kadar kötü seyi yaptirabilecek, hissettirebilecek kadar güzeldir kisacasi.
  • my arms.. esintili, ama fazlasıyla rüzgarlı parça. bu sebeple çökmüş vaziyetteyken dinlendiğinde ordan oraya sürükler buhranı derinleştirir.
  • sözleri de şöyledir.

    lost, here is nowhere
    searching home still
    turning past me, all are gone
    time is now
    the omen showed, took me away
    preparations are done, this can't last
    the mere reflection brought disgust
    no ordeal to conquer, this firm slit
    it sheds upon the floor, dripping into a pool
    grant me sleep, take me under
    like the wings of a dove, folding around
    i fade into this tender care
  • blackwater park albümünde bulunur.
hesabın var mı? giriş yap