die laughing

• i can't remember my own name. i think i've gone insane. nakaratıyla her defasında beni benden alan parça. aynı zamanda bu parçanın bir de akustik versiyonu vardır ki eğer mümkünse bu versiyon orjinalinden çok daha da melankoliktir. hafiften kendimi depresif hissettiğim zamanlarda can yoldaşım olan şarkı. çok depresif olunan zamanlar için ise (bkz: bad mother)
• orjinal versiyonu süper olmasına rağmen akustik versiyonunun nedens ebenim üzeirmde garip bir etkisi vardır. depresifleştirir, beyni eritir, uyuşturur..
  "now the dream is gone
  and your friends just tell you lies
  then you realize... you gonna die anyway"
  kısmı ile hayattan beklenilenin asla alınamayacağın yüze vurarak hüznün dibine tek yön bir bilet keser andy babamız.
• sözlerini de yazayım tam olsun:
  gimme something to breathe
  give me a reason to live
  close your eyes and see
  what you have inside
  
  now the dream is gone
  and your friends just tell you lies
  then you realize
  you’re gonna die anyway
  
  lost in a world with no reality
  i’m frightened to move
  i’m frightened to speak
  and i will kill for a good night’s sleep
  i’m feeling
  i’m feeling
  dead, dead, dead, dead
  
  i think i’ve gone insane
  i can’t remember my own name
  i think i’ve gone insane
• bir de oh heyo heyo running from the guns i love you diye nakaratli bir sarkilari vardir ki arar arar bir turlu mp3unu bulamazsiniz.
• yalnız ve güzel grup therapy'nin kenarda köşede kalmış güzelliklerindendir.
• (bkz: durduk yere adamın amına koyan şarkılar)