denizin kanı ^*

• 1979 senesinde basrolu ahmet mekin tarafindan oynanan dizisi cekilmis ve trt de yayinlanmistir.
• başrollerde bulut aras ve oya aydoğan yer almıştır.
• tarık dursun k'nin 1985'te sait faik oyku odulunu aldigi kitaptir.
• tarık dursun k'nın 1958'de bodrum'daki sünger avcılarını gözlemleyerek altyapısını oluşturduğu kitabı. ancak romanın yazımı sırasında olaylar demokrat parti'nin kurulduğu 1946 yılından anlatılmaya başlanmış ve "bir ege kasabasında" kurgulanmıştır.
• bir tarık dursun k romanı.
  
  yıl 1946. ikinci dünya savaşı yeni bitmiş, ülkede çok partili hayata geçiş denemeleri. mekan muhtemelen o zamanlar küçük bir kasaba olan bodrum. insanların geçim kaynağı sünger avcılığı. gemilerin sahibi olan sünger tüccarı ile ona mevsimlik çalışan kasaba insanları.
  
  yazar romanı şöyle kurgulamış. olayların ilerlediği her bölüm arasına bir buçuk sayfalık bölgenin börtüsünü böceğini, rüzgarını bulutunu, deniz altı ekosistemini, anlatılan mitolojik hikayeleri içeren bölümler koymuş. buralarda kullanılan ağdalı dil ve oluşturulmak istenen mitolojik alt yapı okurken insanı yorabiliyor. ama bu bölümler de yazarın eserine bilimsel anlamda da ciddi bir hazırlık yaptığının göstergesi. olayların ilerlediği, kasabalının sohbete giriştiği bölümlerde de kemal tahir tarzı kendini fazlasıyla belli ediyor. cümlelerdeki erillik, örneğin 'olmalı ki, yapmalı ki, domuzuna' vb. kullanımlar, basit ama çok şey anlatan tiratlar bana tahir'in üslubunu hatırlattı.
  
  toplumsal bir gerçeğe temas eden bu romanda sünger avcılarının kendiliğinden bir hareketle greve çıkmaları, sünger tüccarının aldığı çeşitli önlemlerle ve çoluk çocuğun isyan etmeleri neticesinde pes etmeleri anlatılıyor. grev önderi şaban reis'in pes etmeye giderkenki monologları toplumsal mücadeleler anlamında bize çok şey anlatıyor.
  
  kara insanları ile deniz insanlarının hayatı çarpışıyor bu romanda. en çok kullanılan cümlelerden birisi 'denizde malın varsa yok bil, denizci kocan varsa kendini dul bil.' toprağın vermesi, denizin alması bağlamında düşünürsek vurgun yiyip bedensel deformasyona uğrayan insanların, hayatını kaybeden süngercilerin kaderi daha da iyi anlaşılıyor. yazar; ömrünü geçirdiği ege'nin ve onun en önemli kültürlerinden birisi olan sünger avcılığının bir fotoğrafını çekerek içinde yaşadığı coğrafyaya borcunu ödemiş görünüyor.