demir kafes

• (bkz: iron cage)
  (bkz: max weber)
  (bkz: bürokrasi)
• mad max de gladyatörlerle esirlerin içine konulup dövüştürüldüğü yer. demir kafesten ancak bir kişi çıkabilir sloganıyla dövüş başlardı. sonraları pepsi reklamıda böyle bir ortamda çekilmişti.
• ankara'da eskişehir yolundaki yapımı yarım kalan çirkin yapının halk arasındaki tabiri.
  (bkz: armada'nın karşısındaki ucube yapı)
  son duyumlara göre melih gökçek inşaatı yapan firmadan demir yığınının kaldırılmasını istemiş. gerçi herkes alışmıştı görüntüsüne de öyle yeşil yeşil.. hayırlısı bakalım.
• https://twitter.com/…surr/status/432954138775650304
• büyük ölçüde yıkılmıştır. yerine 70 katlı bina yapılacakmış deniliyor.
• weberin kılavuzu. weberin iki ideal tipi var :john calvin ve benjamin franklin. john prostestantılığın analiziyken benjamin kapitalizmin analizidir. ikisinin de temel öğretisi para kazanmak sermaye sağlamaktır. bu sistemin devamı için gerekli olan tek şey ise demir kafestir. demir kafes makine ve bürokrasiden oluşur. makine üretim sağlarken bürokrasi kayıt altına alır. insanlar bu kafesin içindedir ve bu kafesin kapıları sonuna kadar açıktır. insanlar çıkmakta özgürlerdir aslında fakat kimse çıkmak istemez. çünkü demir kafesten çıkmak her şeyi kaybetmek demektir
• bu kitabın pdfi olan varsa sevinirim.
• alman düşünür, ekonomist ve sosyolog (bkz: max weber) in modern zamanı bireyin esareti olarak tanımlayarak ortaya attığı kavramdır.
  
  “demir kafes metaforu, max weber’in bürokrasi modelinde olumsuz bir anlama sahiptir. weber, bürokratik yapının, memur sınıfının gücünü arttıracağını ve bu gücün demokrasiye karşı bir tehlike olacağını dile getirirken bu metaforu kullanmıştır. demir kafesi, bireysel inisiyatif ve yaratıcılığı baskı altına alan, bir tür çelik kurallar ve düzenlemeler kafesine tıkılmış, yukarıdan gelen emirlere mecburen uyan ruhsuz uzmanlar yaratan bir hiyerarşik kontrol tehlikesini ifade etmek için kullanmıştır.”
  
  modernitenin bireyin özgürlüğünü kısıtlaması ve maddi malların insan hayatına gereğinden fazla hakim olması kişinin kendi kendini kafese atmasına sebep olmaktadır.
  
  weber, maddiyat endeksli hayatları modern dönem putperestliği olarak adlandırmakta ve marx ile weber’in yolları kapitalizm noktasında kesişmektedir. demir kafes metaforuna göre rasyonelliğin anlamını yavaş yavaş yitirmeye başladığı modern zamanda bilim, felsefe ve edebiyat üretim adına kısır bir döneme girmiş bulunmakta. bireyin özgürlüğünü bilinçdışı bir şekilde eşyaya atfetmesi, düşünsel olarak kendini hapsetmesine sebep olmakla birlikle bu durum zihinsel üretim sürecini durdurmaktadır. rasyonel olarak yavaşlayan birey, hayatın her sahasında yaşadığı üretim sancısını edebiyat alanında da çekmeye başlıyor ve modernizmin demir kafesinde edebiyat da yerini alıyor.